Γιατί εγώ ?

Part 27

Κατερίνα  POV :

Νιώθω καλά πια καλύτερα αλλά με κρατάνε  για λίγο καιρό μέχρι να νιώσω καλύτερα και να τελειώσουν οι εξετάσεις περιμένω πως και πως να βγω από εδώ  μέσα !! 🙄

Έχω κουραστεί και δεν λέει να τελειώσει αυτό το βάσανο γυρνάω και βλέπω τον Φιλιππο δίπλα ( στο κρεβάτι του νοσοκομείου ) μου να κοιμάται ήρεμα και γαλήνια χαμογελάω και πλησιάζω για να τον φιλήσω
Και δεν πρόλαβα και με φίλησε αυτός 🥰

Κ:" σε ξυπνησα συγγνώμη 🥺 "
Φ:" δεν με ξύπνησες ξύπνιος ήμουν . Προσπαθούσα να κοιμηθώ αλλά κατάλαβα ότι με κοιτάς και μου έφυγε " και τον φίλησα
Κ:" ποτέ θα βγω από εδώ μέσα να παμε σπιτάκι μου βαρέθηκα !!!! " είπα με παράπονο όπου τον εκανα να γελάσει
Φ:" αύριο θα βγούμε εντάξει ;;" Και κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου

Έπειτα ήρθαν τα παιδιά με ένα σορό φαγητά χωρίς δεύτερη σκέψη όρμηξα επάνω τους λες και είχα να φάω πάνω από χρόνο θέαμα που έκανε τους άλλους να γελάσουν αν και που εγώ δεν το κατάλαβα γιατί ήταν τόσο αστείο είχαν  φέρει πίτσες και πατάτες πως γίνετε να πεις όχι σε τέτοια πράγματα αλήθεια τώρα 😑😂

  
       ~Μετά από λίγη ώρα~

Φάγαμε όλοι και τα παιδιά βγήκαν λίγο έξω ο Φίλιππος  με κοίταξε στα μάτια 🥰
Φ:" μου έλειψες τόσο πολύ δεν μπορούσα να κάνω τπτ όσο εσύ ήσουν εδώ μέσα ήθελα να σε βοηθήσω τόσο πολύ και δεν ήξερα τι να κάνω μακριά σου ένιωθα άσχημα κάθε μέρα όσο καιρό ήσουν σε κόμμα Γιατί ήξερα ότι δεν μπορούσα να σε βοηθήσω και με την ιδέα να παθαίνεις κάτι πέθαινα ξανά και ξανά συγγνώμη " όλη των ώρα που τα έλεγε αυτά εγώ δάκρυσα γτ δεν είχα αντιληφθεί πόσο πολύ μου έλειψε
Κ:"σ'αγαπώ " του είπα  ψιθυριστά και με αγκάλιασε και συνέχισα "τι θα έκανες αν δεν τα είχα καταφέρει "
Κοιτάει επάνω και με κοιτάει στα μάτια και είπε
Φ:" Μμμμ... δεν ξέρω ... νομίζω θα πέθαινα κατάθλιψη ή θα πέθαινα για να είμαστε μαζί ή θα βαρουσα τους γιατρούς ή δεν θα προλάβαινα να κάνω τπτ θα με σκότωνε ο φίλος σου 🙄 παντός δεν θα τα κατάφερνε χωρίς εσένα "
Εκεί τον φίλησα παθιασμένα λες και δεν είχα ξανά φιλήσει ποτέ δεν ήθελα να σταματήσω να τον φιλάω σκεφτόμουν ότι κάθε δευτερόλεπτο μαζί του με κάνει δυνατή και δεν θα μπορούσα να ζήσω μακριά του και εκείνη την ώρα μας διέκοψε ένας γιατρός για να μου κάνει κάτι εξετάσεις και ο Φίλιππος  αναγκάστηκε να βγει έξω....

                ~ Μετά 🙃~

Βγήκε ο γιατρός και έπειτα από λίγη ώρα μπήκε ο Φίλιπ  και μου λέει
Φ:" έχεις εδώ ρούχα?" Και τον κοιτάω με ειρωνεία και απορία μαζί
Κ:" 1ο τι να τα έκανα τα ρούχα εδώ 2ο τι τα θες τα ρούχα 3ο τι σου είπε ο γιατρός? " και γέλασε χωρίς να έχω πει τπτ αστείο κάνοντας με να νευριάσω
Φ:" 1ο σωστά 2ο τα μαζεύω 3ο θα βγούμε σήμερα "
Και εγώ σηκώνομαι απότομα ξεχνώντας τα ράμματα που είχα κάνει και άρχισα να πονάω και να έχω γεμίσει αίματα επειδή άνοιξαν τα ράμματα Καλά πόσο βαμμένοι ειανι μερικοί άνθρωποι και με κοιτάει ο Φιλιπ μια απογοήτευση και έτοιμος να γελάσει και βγαίνει να φωνάξει  γιατρό

Εντάξει ξανά κάναμε τα ράμματα και θα φύγουμε!!!!!
Ναι με άφησαν να φύγω

Αρχίσαμε να βαδίζουμε ( βασικά ο Παναγιώτης βάδιζε εγώ ήμουν σε καροτσάκι) και πριν βγούμε είπα να αποχαιρετήσω
Κ:" bye bitches!!!!!" Φώναξα δυνατά και φύγαμε

------------------------------------------

Γειαααααα

-👑Κατερίνα👑-