𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 [ 𝑻𝒂𝒆𝒈𝒊 / 𝑵𝒂𝒎𝒋𝒊𝒏 ] Completed!!

𝒐𝒓𝒅𝒆𝒓 / 𝒑𝒆𝒓𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏(15)

ထယ္​​ေယာင္​း အ႐ွင္​့​ေ႐ွ႕တြင္​ ဒူး​ေထာက္​ထိုင္​ခ်ရင္​း ​ေခါင္​းငံု႔ထားသည္​။
အ႐ွင္​က​ေတာ့ သနားဟန္​မထင္​။
ခပ္​ဟဟ ျပံဳးၿပီး ထယ္​​ေယာင္​းဆံပင္​႐ွည္​႐ွည္​တို႔ကို ဆုပ္​ကိုင္​သည္​။

"အမိန္​႔ကို သိပ္​နာခံတာပါလား ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း ငါ့ခြင္​့ျပဳခ်က္​မပါဘဲ ျပန္​သြားတာက​ေတာ့ ငါ့ကို ဆန္​႔က်င္​တာပဲ"

ထယ္​​ေယာင္​း ထိုအခါမွ သ​ေဘာ​ေပါက္​မိ​ေတာ့သည္​။
အ႐ွင္​က ထိုအျခင္​းအရာ​ေၾကာင္​့ ဒီလို​ေတြ အျပစ္​​ေပးတာလား။ ကြၽန္​​ေတာ္​က အလိုက္​သိခဲ့ရံုပါ အ႐ွင္​ရယ္​။

"အ႐ွင္​ အဲ့ဒါက ကြၽန္​​ေတာ္​ "

*​ေျဖာင္​း*

ထယ္​​ေယာင္​းရဲ႕ ပါးျပင္​​ေပၚသို႔ အ႐ွင္​့ရဲ႕ ခပ္​ၾကမ္​းၾကမ္​း႐ိုက္​ခ်က္​​ေၾကာင္​့ ထယ္​​ေယာင္​းကိုယ္​​ေလး တစ္​ဖက္​သို႔ လည္​ထြက္​သြားသည္​။
​ေခါင္​း​ေတြအရမ္​း ထိုးကိုက္​လာသလို ​ေျခ​ေထာက္​က နာက်င္​မႈသည္​လည္​း အတိုင္​းအဆမဲ့။

"မင္​းက ငါ့ကို အာခံရဲတယ္​​ေပါ့ ကင္​မ္​ထယ္​​ေယာင္​း"

အ႐ွင္​သည္​ ​ေဒါသအလြန္​ထြက္​​ေနၿပီး က်ယ္​​ေလာင္​စြာ​ေအာ္​ကာ ထယ္​​ေယာင္​းရင္​ဘက္​ကို သူ၏​ဖိနပ္​ျဖင္​့ ဖိနင္​း
သည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းမွာလည္​း သတိက ရတစ္​ခ်က္​ မရတစ္​ခ်က္​ အ​ေျခအ​ေန။

ဘာျဖစ္​လို႔လည္​း အ႐ွင္​ရယ္​ ကြၽန္​​ေတာ္​ ႐ွင္​းျပဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ရံုပါ
ကြၽန္​​ေတာ္​က အခ်စ္​ခံရဖို႔ ကံမပါလာခဲ့ဘူးထင္​တယ္​ အ႐ွင္​ရယ္​။
ကြၽန္​​ေတာ္​​ေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္​ျခင္​းတရားတိုင္​းက နာက်င္​မႈ​ေတြနဲ႔ပဲ အဆံုးသတ္​သြားခဲ့တယ္​ အ႐ွင္​။

ဒါ​ေပမယ္​့ အျမဲမွန္​ကန္​​ေနမဲ့အမွန္​တရားတစ္​ခု ​ေသ​ေလာက္​​ေအာင္​ ရက္​စက္​​ေနရက္​​ေတာင္​ ကြၽန္​​ေတာ္​က အ႐ွင္​့ကို
သိပ္​ခ်စ္​တယ္​။

အ႐ွင္​က ​ေဘးနားမွ ၾကာပြတ္​ကို ဆြဲယူၿပီး ထယ္​​ေယာင္​းအ​ေပၚသို႔ ျပင္​းထန္​တဲ့ ႐ိုက္​ခ်က္​တို႔ကို ​ေပး​ေတာ့သည္​။
ထယ္​​ေယာင္​းမွာ​ေတာ့ နာက်င္​လြန္​း၍ ​ေအာ္​ဖို႔​ေတာင္​ မတတ္​ႏိုင္​​ေတာ့။