Blinding Lights [COMPLETED]

Chapter 11

It feels weird that I could walk out anytime like what I always do to end our conversation. Pero hindi ngayon, parang napako yata ang mga paa na kahit sa sinabi ni Yulo na gusto niya akong ligawan ay heto at nakatindig pa rin ako sa harapan niya at...

patagong kinikilig.

Shit,  this is far more better from what I felt with Caleb's confession before and with all other guys. This time, parang nakakasabay ako. Before,  I always knew it's one sided.

"Bakit gusto mo 'kong ligawan?" I suddenly blurted.

Bahagya siyang sumandal sa pader at nagiinarte na parang nag-iisip. I crossed my arms and watch him intently as I waited for his answers.

"Ang hirap kalimutan nong halik moaw sa 'kin Vernice."

Alright! I blushed remembering that little stunt of mine. My cheeks went hot and red and I couldn't stared at him back.

Alam na alam niya naman ang epekto niya sa 'kin kaya heto siya ngayon at abot tenga na ang ngite na nakatunghay sa akin.

"Hindi 'yun ang una ko. Pero iyon ang tumatak ng husto sa 'kin at... Ikaw ang nag initiate nun. Kung pwede nga lang mangisay sa kilig nun nagawa ko na hahaha!"

I eyed him.  I was about to blurt my rants when I heard his teaammates sneaky footsteps coming towards us.

At hindi ako nagkamali. Naabutan nila kami sa ganung sitwasyon. Si Yulo na nakasandal sa akin at ako na nakatayo ilang metro lamang.

"Sorry miss pero kailangan na namin si Kapitan Yulo." nakangising sambit ng isang kasama niya sa akin. His tanned features took my attention right away. He probably has foreign blood.

Tamad naman silang binalingan ni Yulo.

"Oo na, babalik na ako kaya umalis na kayo sa harapan ko." he commanded.

"Sorry kap, kala namin ano nang nangyari sayo at ng crush mo. Baka ikaw isusumbong namin kay coach niyan hahaha!" halakhak nong  chinitong kasama ng moreno.

Peke akong umubo dahil mukhang hindi yata nila naalala na naririnig ko sila. Tipid namang ngumiti si Yulo pabalik sa 'kin.

"Mahihintay mo ba sa ako loob Verns? Mabilis lang 'to." he requested.

Ano?!  Paghihintayin niya pa ako? Mas lalo lang naningkit ang mata ko sa kanya matapos humalakhak muli iyong moreno. Ano bang gustong mangyari ni Yulo?

Kung pwede nga lang lamunin ng lupa ay kanina ko pa pinagdasal. Tapos ngayon gusto niya pa akong sumama sa loob para hintayin siya?

"Huh?! Bakit naman?" reklamo ko.

"Sige na promise, mabilis lang ako. Ihahatid kita sa labas pauwi." pasimple niyang sabi.

"Hintayin mo na Miss. Baka hindi pa kami pauwiin ni kap pag hindi mo siya hinintay,  pagod na pagod na kami kakaulit ng lap. Please!" the two guys pleaded.

Nagpuppy eyes pa ang dalawa kaya hindi ako makaisip nang ibang dahilan na tumanggi. Natatawa ako sa mga pagmumukha nila.

Pagod akong tumango at agad namang nag apir ang dalawa. Masaya silang bumalik sa loob ng court. Habang naiwan na naman kami ulit ni Yulo sa labas. Napakamot siya ng batok at nakangiting niyaya ako papasok ng court.

"Tangina kinikilig ako sa'yo Vernice, halika na bago pa ako atakihin dito."

"Baliw."

Talaga lang ha? Kung mayroon mang nababaliw ikaw yun Vernice Gayle. I absentmindedly took a seat at the bleachers when I entered the court. Naghiwayan sila noong sabay kaming pumasok ni Yulo.