Love Despite Everything (Relationship Series #1)

Chapter 2: Plan

"Ganoon ba?" Zasha said na para bang nahihiya.

"Wait, sino yang kasama mo?" Tanong ni Austine "baby nagpapaligaw ka na ba talaga?"

"Ah siya  ba?" Tanong ko at nakaturo kay Max

"Oo baby!" Natatawang sagot niya.

"Ano kaba Austine mahiya ka naman!" Sabi naman ni Zasha

"Baby ka jan!" Nakataas kong kilay na sabi

 "Eh ano mo nga yan at san kayo pupunta?" Tanong ni Austine
  
"Siya nga pala si Max Veltran pamangkin ni tita Glen pinsan ni Arkin sa mother side niya."

 "Ah okay." Sabay abot ng kamay ni Zasha kay Max "nice to meet you"

Nginitian naman ni Max si Zasha
"thankyou" dugtong niya pa. "Nice to meet you too."

Tinaasan lang ng kilay ni Austine si Max. Tinignan ni Zasha si Austine.

Nang makita niyang nakataas ang kilay ni Austine kay Max. Bigla ding hinampas ni Zhasha si Austine.
   
"Ano ba yang mata mo?!" Sigaw ni Zasha

"By the way I'm Zasha Alcunez" saad niya at nakatingin kay Max "isa ako sa mga kaibigan ni Arkin"

"Ako naman si Austine Troy Hacinto" saad naman ni Austine "at ang kaisa-isang baby ni Eartha Feliciano!" Pag-papaalala niya kay Max.

Baliw talaga akala ko mag papakilala na siya ng maayos.

"Umalis kana nga Austine nakakahiya ka!" Gigil kong  sabi sakanya.

"Sige na Eartha, hanapin lang namin si Arkin pati si tita Glen." Sabi ni Zasha at niyakap ulit ako, at binulungan "friends lang ha," nginitian ko nalang siya.

"Okay, see you later." Saad ko. Nilingon ko dahil naka layo naren sila.

Nang makalayo ang dalawa lumabas na kame ni Max, para magpahangin at magkakilala nang mainan. Masyado kaseng maingay sa loob kaya niyaya niya ko sa labas para makapag usap kame ng maayos.

Nakarating kame sa tabi ng pool at doon kame naupo. Dahil nilalamig ako at naka off shoulder lang ako na damit, at naka coat naman siya. Ibinigay niya saaken para maisuot ko.

Nahihiya naman akong kunin ito dahil parehas lang naman kameng giniginaw, pero nang nakita niyang tumataas na ang balahibo ko sa sobrang lamig ipinatong niya ang coat sa shoulder ko.

"Nilalamig kana" at ipinatong na nga niya sa shoulder ko ang coat.

"Hala okay lang ako." Saad ko naman na may boses na nahihiya.

"Hindi nilalamig kana" at tuluyan niyang pinatong ang caot sa balikat ko.

"Thank you talaga" lumingon ako sa kaniya at ngumiti nalang.

"You're welcome" lumingon nalang siya at ngumiti

Nang wala na kameng mapag-usapan nag pasensya nalang ako sa inasal ni Austine kanina nung pinakilala ko siya.

"Pag pasensyahan mona nga pala si Austine kanina." Sabi ko sakaniya habang parehas kameng nakatingin at pinag mamasdan ang mga stars.