Και τα χρόνια περνάνε
Και τα χρόνια περνάνε
οι στιγμές δεν γυρνάνε .
Οι άνθρωποι γύρω μας γερνάνε
και βλέπω καρδιές που πονάνε .
Και μείναμε μόνοι
να καθόμαστε σε ένα σαλόνι .
Να μετράμε την ώρα
Σε μια ασπρόμαυρη οθόνη με λογια.
Και οι άνθρωποι αλλάζουν όλοι
Και χάνονται στης σκοτοδίνης το μπαλκόνι .
Τα παιδιά μεγαλώνουν
Και κάποιοι τολμούν να τα μαλώνουν .
Η θλίψη μου για αυτούς μεγαλώνει
μα η πίστη στο αδύνατο ποτέ δεν τελειώνει .
Φεγγαρόεσσα
Τίτλος εμπνευσμένος από το τραγούδι της αγαπημένης Νατάσσας Μποφίλιου .
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Τα δικά μου
PoetryΔεν έχω λόγια . Έχω πόνο . Νομίζω αυτοί οι στίχοι είναι η τραγωδία μου. Αυτός είναι ο εσωτερικός μου κόσμος , οι σκέψεις μου και τα αισθήματα μου . Γ3ωργΙα #1Rankings ποιήματα 4/1/2019 #6 Rankings πόνος 31/1/2019 #1 Rankings poems 11/2/2019 Σας...
