Τα μάτια του κόσμου
Και βγαίνω από δω και μπαίνω από κει και βλέπω τα ίδια και τα ίδια . Και τρομάζω . Πώς μπορούν και κουβανουν τόσο πόνο , τι φορτία σηκώνουν Θεέ μου ; .
Βλέπω δεξιά και ζερβά μου ανθρώπους που δεν χαμογελούν τα μάτια τους . Κι όταν χαμογελούν πονεί η καρδιά σου .
Και έχουν εφεύρει εκείνο το ψεύτικο χαμόγελο και βλέπεις μια ψεύτικη μάσκα .
Καρδιά δεν έχουν ; , Τι τους προκάλεσε τόσο πόνο που να μην χαμογελούν ;
Και το χειρότερο . Το χειρότερο τους βλέπεις όλους δυστυχείς .
Βάλε καρδιά κακομοίρη άνθρωπε . Γέλα ακόμα και στον πόνο . Αλλά γελά με καρδιά . Πόσο θα ζεις να πονεις ;
Κι όσο πονεις , δεν ζεις . Γιατί αυτό σου λέω γέλα . Γέλα και στην δυστυχία γέλα και στην ευτυχία . Γέλα μέχρι να χαμογελούν και τα μάτια σου .
Γιατί αν τα μάτια είναι ευτυχισμένα είναι ευτυχισμένος ο κόσμος όλος .
Γ3ωργΙα
Καλή χρονιά χρόνια πολλά χαρουμενη χρυσή Πρωτοχρονιάαααα !!!! ❤️
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Τα δικά μου
PoetryΔεν έχω λόγια . Έχω πόνο . Νομίζω αυτοί οι στίχοι είναι η τραγωδία μου. Αυτός είναι ο εσωτερικός μου κόσμος , οι σκέψεις μου και τα αισθήματα μου . Γ3ωργΙα #1Rankings ποιήματα 4/1/2019 #6 Rankings πόνος 31/1/2019 #1 Rankings poems 11/2/2019 Σας...
