နယ္ၿမိဳ႔ေလးမို႔ သိပ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမရိွတဲ့အျပင္ လူနာကလည္း သိပ္ေတာ့မမ်ားလွ။ ၿမိဳ႔ေပၚေနလူထုနဲ႔ နယ္ဘက္ေနလူထုေတြက ေတာ္ရံုတန္ရံုနဲ႔ ေဆးရံုကိုလာမျပတတ္။ ဖ်ားသည္နာသည္ဆိုလ်ွင္ ငွက္ဖ်ားေပ်ာက္ေဆးဆိုသည့္ အဂၤလိပ္ေဆးအျပင္းစားေတြကို အျပင္ေဆးဆိုင္မွာ ဝယ္ေသာက္ၾကသည္။
ေတာင္ေပၚၿမိဳ႔ျဖစ္သည့္အျပင္ နယ္ေျမၾကမ္းတာမို႔ အမ္းၿမိဳ႔က ငွက္ဖ်ားထူသည့္ၿမိဳ႔တစ္ၿမိဳ႔ျဖစ္၏။
ဘယ္ေနရာၾကည့္ၾကည့္ စိမ္းစိုကာ မိႈင္းၫွို႔ေနေသာ ေတာင္တန္းေတြကိုျမင္ရသည္။ ဟိုးေဝးေဝးမွာဆိုလ်င္ ရခိုင္ျပည္နယ္၏ လႊာတြန္႔ေတာင္တန္းမ်ားကိုျမင္ရသည္။
ထိုေတာင္တန္းရဲ့ တစ္ဖက္က မေကြးတိုင္းျဖစ္လိမ့္မည္။ ေတာင္တန္းေတြက ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္အထက္ မည္မ်ျွမင့္သလဲ သူလည္းမသိပါ။ ဒါေပမဲ့ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ မုန္တိုင္းေတြဝင္ရင္ ကပ္လ်က္ျဖစ္တဲ့မေကြးတိုင္းကို မဝင္တာကေတာ့ ဒီေတာင္တန္းႀကီးေတြရဲ့ ေက်းဇူးေၾကာင့္ျဖစ္လိမ့္မည္။
ယခုဆို သူအလုပ္ဝင္တာ တစ္လျဖစ္ေနၿပီ။ ေဆးရံုေလးမွာ ဝန္ထမ္းၪီးေရက မမ်ားေပမဲ့ ကုတင္၁၀၀ ေဆးရံုအေနအထားအရဆိုလ်င္ေတာ့ လံုေလာက္သည္ဟု ဆိုရမည္။ ဒါေပမဲ့ အေျခအေနလြန္မွေရာက္လာတတ္ေသာ လူနာမ်ားေၾကာင့္ သူတို႔မွာ အတတ္ႏိုင္ဆံုးကုသေပးရံုမွလြဲ၍။
တစ္လေလာက္အလုပ္လုပ္ေနတာမို႔ သူလည္း ဒီၿမိဳ႔က အထာေတာ္ေတာ္ေတာ့ နပ္ေနပါၿပီ။
ဖ်ားခ်င္နာခ်င္ျဖစ္ေနလ်င္ ေဆးဆိုင္ကေဆးဝယ္ေသာက္မည္။ မႏိုင္မွ ေဆးရံုကိုလာမည္။ ဆရာမေတြက ဂရုဏာေဒါသနဲ႔ ေအာ္မိေတာ့ ဆရာမေတြအေပါက္ဆိုးတယ္ ျဖစ္ရသည္။ ေဆးရံုကိုလာမည္။ တစ္ညေလာက္ေနၿပီး အတင္းေတြ ျပန္ဆင္းေျပးသည္။
ဘာလို႔ျပန္ဆင္းေျပးသလဲဆိုေတာ့ အဓိက ျပႆနာက ပိုက္ဆံမရိွလို႔။ ၿမိဳ႔ေနလူထုထဲက ပိုက္ဆံရိွမိသားစုမ်ားက်ျပန္ေတာ့ ေဆးရံုတြင္ေဆးမကုၾကပါ။ ေတာင္တန္းေတြရဲ့တစ္ဖက္ မင္းဘူးၿမိဳ႔နဲ႔မေကြးၿမိဳ႔ဆီ ေဆးသြားကုၾကသည္။ ႀကံၾကံဖန္ဖန္ပါပဲ။
YOU ARE READING
ချစ်သမျှ - ခ်စ္သမ်ွ (Completed)
Short Storyရိုးရိုးလေးပဲ ချစ်ပါ့မယ် မောင့်နောက် မယ်ရော လိုက်ဝံ့ရဲ့လား ရိုးရိုးေလးပဲ ခ်စ္ပါ့မယ္ ေမာင့္ေနာက္ မယ္ေရာ လိုက္ဝံ့ရဲ့လား
