Jenny the Stripper ✔(Zodiac Predators Series #2) [UNDER REVISION]

Chapter 27

Napanood ko ang buong meeting, kung hindi ko lang alam ay masasabi kong passionate si Jackquin sa pag gu-guide ng mga bata pag dating sa journalism. Kung kausapin niya ang mga ito ay malumanay at sobrang propesyunal.

Ngunit, doon magaling ang mga serial killer. Sa pag akto, sa pag ma-manipula, sa mga salita.

Napaisip ako, dapat si Jenny ay hindi marunong sa mga salita, pero si Jackquin ay marunong. Mukhang dinedevelop niya ang kaniyang skill sa larangang iyon, o kaya naman hindi niya iyon pinapakita dahil hindi naman sexual offenders ang mga kaharap niya?

"Pasensya na po at hindi ko talaga pwedeng sabihin," magalang at pinal na sabi saakin ni Fin, "Kahit nag-away kami ni Nelly, hindi ko iyon storya para sabihin ko."

Napasipsip na lang ako ng pisngi at napatango.

"May klase ka pa," ani ni Jackquin kay Fin sabay patong ng kamay sa balikat ng bata, nanatiling naroon ang paningin ko.

"Late na naman po ako ng 30 minutes," natatawang sabi ni Fin sabay ayos ng kaniyang bag sa likuran, "Alis na po ako miss!"

Tinanguan lang siya ni Jackquin at tuluyan nang umalis ng kwarto, nag paalam na rin ang ibang estudyante at isa isa na silang lumabas hanggang sa kami na lang ang natira.

Malawak ang kwarto pero parang ipinagdamot sa hangin, nang hindi ko nakayanan na makasama siya ng ilang segundo ay agad akong humakbang palabas.

"Aalis ka na agad, Agent Schwarz?"

Napatigil ako sa paglalakad nang sabihin niya iyon, napatingin ako sa gilid ko upang pakiramdaman kung may ginagawa siyang hakbang papalapit saakin.

Nang wala akong naramdaman o narinig na isang yabag niya ay bahagya akong lumingon, "Wala na naman akong dapat gawin dito."

Agad akong naalarma nang humakbang siya palapit saakin, hindi ako gumalaw upang hindi niya mahalatang naaapektuhan ako sa pag lapit niya. Pinagmasdan ko pa ang high heels niyang wari ko'y mamahalin na lumikha ng tunog.

Nang tumigil na siya ay napansin kong medyo pasok na siya sa personal kong espasyo kaya bahagya akong napaatras, napansin niya iyon kaya siya natawa.

"I knew it," sabi niya habang tinatakpan ang labi niya na halatang mapupunit na sa sobrang pag pipigil ng ngiti, "Noong nakita kita sa parking lot at gumuhit ang takot sa ekspresyon ng mukha mo, I knew that you know something."

Inikot ikot pa niya ang daliri niya sa tapat ng mukha ko, hindi ko alam kung bakit ko iyon sinundan ng tingin.

"Isa ka ba sa mga kaaway ko?"

Tila naman nahulog ang puso ko sa aking sikmura, agad napako ang tingin ko sa ekspresyon ng mukha niya na ngayo'y nakaka-ilang ng sobra.

Yoong awra niya na makapanindig balahibo ay mas lalong umigting ngayong may pagba-banta sa boses niya.

"Bakit naman kita magiging kaaway?" pangba-balik ko sa hamon niya, "Base rin sa sinabi mo, mukhang marami kang kaaway?"

Nahatak ang labi niya pababa na may kasama pang pag kibit balikat.

"Wow, observant ka rin pala."

Sinabi niya iyon na parang hangang hanga siya saakin.

"You know what? I'm really getting an anti me vibe off of you," ani niya pa sabay turo saakin, "But sorry, the feeling is not mutual. I really don't care about what you think of me anyways."

Tinaasan ko siya ng isang kilay, masyado siyang madaldal. Isa iyon sa mga nakikita kong kaibahan niya kay Quin.

Napalunok ako, Jackquin at Jazzquin. Quin rin pala siya, siguro magandang hindi ko na tawaging Quin pa si Jazzquin.