Jenny the Stripper ✔(Zodiac Predators Series #2) [UNDER REVISION]

Chapter 20

Napagalaw ako ng panga at napayuko, "Oo, tama ka."

Ngayon ko lang naisip na pwede ring mapahamak si Jazzquin mula sa death threat na natanggap ko. Paniguradong may alam na ang nagbanta patungkol sa mga taong nasa paligid ko lalo na si Quin, hindi ko hahayaan na may mangyaring masama sakaniya.

Hindi ko na protektahan si Mama at si Jacky noon, hindi ko na hahayaan pang mangyari ulit iyon ngayon.

Naagaw ang atensyon ko nang marinig ko ang malalim na buntong hininga ni Jonathan, nakayuko ito sakaniyang cellphone at yoong ekspresyon ng mukha niya ay tila nako-konsensya.

"Pamilya ng biktima?" panghuhula ko sa nag text sakaniya, napatango na lamang si Jonathan bilang sagot.

"Iyong murder na hinawakan ko sa Alabang noong Enero," ani ni Jonathan sabay lagay ng cellphone sakaniyang bulsa, "Sarado na ang kasong iyon pero kinukulit pa rin ako ng ina na hindi pa rin nahuhuli ang lahat ng may sala."

Napakunot ako ng noo, "At anong opinyon mo patungkol doon?"

"Nagnakaw ang biktima ng kalahating milyon sa suspect, iyon ang sinundan ko kaya agad kong nahuli ang may sala."

Sa maikling kwento ni Jonathan ay bigla kong naalala kung paano pinatay si Vergel, "Pamilyar."

"Hmn?"

"Si Vergel," panimula ko habang inaalala ang detalye ng pagkamatay ni Vergel, "Kapatid ko sa ama, pinatay din siya kasi may pinag nakawan siya."

Nakita kong napagalaw ng panga si Jonathan sa ibinahagi ko, mukhang iniisip niyang may koneksyon.

"Sa tingin mo ba posible?" tanong ko.

"Kailan nangyari iyon?" nakakunot ang noong tanong ni Jonathan.

"2002," napakuyom ako ng labi sabay ipinagpatuloy ang sasabihin ko, "Noong umalis ako ng NBI."

Napatingin naman sa gilid si Jonathan na tila may iniisip, tinitigan ko siya ng ilang minuto upang hulaan kung ano ang iniisip niya hanggang sa tumingin siya ulit saakin.

"Pahiram ng motor mo."

Napakunot ako ng noo, "Bakit?"

Malalim na buntong hininga ang pinakawalan ni Jonathan sabay abot saakin ng susi ng bahay niya.

"May iche-check lang ako, wala na akong oras para umuwi pa ng bahay. Kunin mo na lang sa kwarto ko yoong susi, sa likod ng pinaka gitnang sumbrero."

Alangan naman akong inabot sakaniya ang susi ng motor ko.

"Saan nakasabit yoong mga sumbrero mong iyon?" tanong ko bago pa siya makalakad palayo.

Humarap siya saakin saglit, "Sa likod ng pintuan!"

At tuluyan na niya akong iniwan. Napailing na lamang ako at dinampot ang bolang binitawan niya, malapit ko na ring sunduin si Jazzquin kaya kailangan ko nang makaligo.

Mayamaya ay nilisan ko na ang court at tinahak ang bahay ni Jonathan, apat na minutong lakaran lang iyon pero tinamad pa siyang takbuhin.

Agad akong napatigil nang may namataan akong babae sa tapat ng bahay ni Jonathan, noong una ay hindi ko ito nakilala pero nang makalapit ako.

"Ms. Lily?" kuha ko sa atensyon niya.

Napalingon naman siya sa direksyon ko at bahagyang umawang ang bibig. Anak siya ni Atty. Eusebio, yoong abogadong natagpyan patay sa Luneta.