CHAPTER 5

18 12 4
                                    

Nang marinig ko ang sigaw ni'ya na French language, masasabi ko na impossible si'ya nga talaga 'yun.

Kung dati gustong-gusto ko si'ya mas makilala pa, pero ngayon 'di na. The way he treated me napaka walang modo at napaka bastos.

Hindi na'ko magtataka kung bakit ang init ng dugo ni kuya sakanya. It has been year's. Lahat naman ng tao nagbabago 'e. Nagsayang pa'ko ng oras para habulin si'ya at makipag-usap sakanya.

Bumalik na kami sa condo at tinuon nalang namin ng pansin ang pag-papanood ng movies, kumain.

Until my phone ring, "Yes kuya?"

"Pumunta ka na di 'to I have a surprise for you." He hung up the phone.

Ano kaya ang surprise ni'ya?

Dali-dali akong nagpaalam kila Dee and Trix. Una nagtampo pa sila sa'kin pero pumayag din naman. Dahil nga siguro excited ako kung ano man ang surprise ni'ya sa'kin, malalaman ko lang 'yun kapag nakarating na'ko doon. Siguraduhin ni'ya lang maganda ang surprise ni'ya.

Nakarating na ako sa restaurant, pinark ko na ang sasakyan.

Marami ang magagandang sasakyan ang nandito. Ngunit
natuon ang aking pansin sa isang kulay black na car kung hindi ako nagkakamali ay Porsche car 'to, Mukhang bigatin ang may ari na 'to at mukhang bago na bago.

Hindi ko na 'yun pinansin pa at nag patuloy sa paglalakad, hanggang makarating sa restaurant.

Nadatnan ko si kuya naka upo sa isang sulok.

"Bat ngayon ka lang?" tanong ni'to while he doing a cross arms position.

"Ano ba surprise mo?" Pagtataray ko.

"I have a surprise for you a Porsche car nandun sa parking..."

Hindi ko na pinatapos ang sasabihin ni 'to, dali-dali akong umalis.

Nagtungo ako sa kulay black na Porsche car at masayang pinagmasdan i 'to, halos mapunit na ang labi ko ka-ka ngiti hinawakan 'ko ito ng dahan-dahan tas ikiniskis ang palad ko doon at niyakap.

May kwenta ka parin pala kuya.

Natigil lang ang ginagawa ko ng biglang may sumolpot sa likod ko. "Excuse me, Miss."

Nilingon ko ito nagulat ako ng makita ko kung sino ang kaharap ko ngayon, 'yun Zegg na walang modo at bastos.

Ibinaling ko ulit ang atensyon sa pag kiskis at pagyakap sa sasakyan at wala akong pakealam sa lalaki na 'to masyado siyang panira sa moment ko.

He sighed. "Wtf seriously?"

I glared at him, "Ano ba ang kailangan mo?"

He laughed. Alam mo 'yun yung tawa na nakakairita at nakakab'wisit kapag napakinggan.

"Kilala mo ba ako?" tanong nito habang tumatawa, inaasar ni'ya ba ako?

Ngayon tatanungin ni'ya ako kung kilala ko ba si'ya? Oo kilalang kilala 'ko si'ya na walang modo at napaka bastos

"What ever!" Iritado kong sagot.

He laughed loudly. "Ako lang naman ang may ari ng sasakyan na 'yan." Wtf? may saltik ba si'ya?

"Antar? Its a prank!" sigaw ng kuya ko habang hawak-hawak ang tiyan, mamatay na ata sa kakatawa. Papalapit na 'rin 'to sa gawi namin.

I give him angry looked Wtf! Ibigsabihin hindi totoo na may surprise si'ya saakin na Porsche car?

It means 'yung car na 'to ay pagmamay-ari ng kaharap ko ngayon?

Nahiya ako 'don ah.

"Antar! Yang walang hiya na 'yan ang sumuntok saakin." sigaw ng kuya ko.

Inirapan ko lang siya.

Ngayon sasabihin niya sa'kin na ito yung sumuntok sakanya sanhi ng pasa nilang dalawa? Aba nararapat lang sa kanila mga letche!

Pagkatapos ni'ya ako pinahiya? 'E may gana pa siyang mag sumbong. Bahala sa buhay niya.

Ibinaling ko ang tingin Kay Zegg at halata sa mukha ni'ya na tuwang-tuwa pa ito I untog ko kaya si'ya. "Pasensya na." nahihiyang saad ko.

Tinignan ko ng matalim si kuya.

Aalis sana ako ng hinawakan ni kuya ang braso ko. "Teka lang! sorry." Sorry? Pagkatapos ni'ya ako pahiyain?

I looked at him, "Letche! Magsuntukan kayo ulit, bwisit!" iritadong sigaw ko atsaka umalis.

The boy I met in Paris (On going)Where stories live. Discover now