CHAPTER 17: PUNISHMENT

299 16 0
                                    

Zaire's POV

Nandito ako sa hospital until now cleady is still unconciuos, kahapon pa ako dito ayoko sanang magbantay dahil alam kong pagtatabuyan ako ni cleady pero pinilit ako ni kuya bukod doon ay ayaw ko ding makita sila mommy

"bro ano ba? Give me that phone " saad nong ace
" bro sayang wala kayo kagabe ang gaganda ng chicks hooo" saad naman nong gian, nakikinig lang ako sa usapan nila habang nakaupo sa tabi ni cleady na mahimbing paring na tutulog.

"Ano ba hahah" tawa nong ace, kaya napatingin ako sa kanila di sinasadyang napatingin ako don sa jk, kahapon pa siyang walang kibo,

kilala ko na sila dahil ipinakilala sila sakin ni kuya lalo na yong jk inferness a gwapo tong jk na to, pero parang ang sungit niya sa itsura niya tsk ano bang pinagsasabi ko

ibinalik ko nalang ang tingin ko kay cleady sakto namang bumukas ang pinto
" excuse me, may i talk to jk ms. Z?" Saad ng lalaking kapapasok lang pero hindi ko kilala

Tumango lang ako bilang sagot, ano bang pakialam ko dyan at isa pa why he need to ask me that, tsk mga tao nga naman

Jk's POV

"dad anong ginagawa mo dito?" Tanong ko kay dad, paano ba naman kasi bigla bigla nalang siyang dadating ni hindi nagpapasabi kong dadating siya

" alam mo ba ang kapabayaan na ginawa mo?" Seryoso niyang tanong, napakunot naman ang noo ko
" dad, umuwi ka ba just because of what happened?" Ako

"ano ba sa tingin mo ha? Jk i told to watch over her but look at what happened now" saad ni dad napahilot ako sa sintido ko

"Dad, i have a lot of things to do that time and besides that was an unexpected happened if i know e di hindi ko na san....." natigilan ako ng magsalita siya

" kaya nga pinapabantayan sayo pansamantala dahil that would be happened unexpected" dad
" ang tigas ng ulo mo, yan nalang ang hinihingi kong pabor hindi mo pa magawa" pahabol niya

" para naman magtanda ka, i want to give you an assignment, permaninting assignment julian kurt" dad, tsk ano na naman kaya yon.

" napag usapan na namin to ni mr. Willard, so sa ayaw at sa gusto mo magiging butler ka ni ms. Z"  nanlaki ang mata ko sa sinabi niya
" what? Dad seryoso? Anak mo ko, isa akong ford pero gagawin mo kong butler ng isang taong amazona at walang pakialam sa mundo?" Ako

" gawin mo jk, if you dont succeed i will sent you to france i will not let you to go home anymore" saad niya at saka tuluyang umalis hayss buhay nga naman.

Napiling nalang ako at bumalik sa room ng marinig ko ang usapan nila saa loob ng kwarto ni Lady jane

" please zaire forgive me" umiiyak si Lady claire? Bakit parang ang bigat ng problema nila
" mom, alam kong hindi madali pero hindi din madali sakin to, sana respetuhin nyo yon" ngayon ko lang siya narinig magsalita ng kalmado.

kahapon ang warfreak niya nakakatakot yong boses at napakalamig ng presence niya.

"Zaire, wag ganito" dinig kong saad ni tristan
" hindi nyo alam ang nangyari sakin kaya pabayaan nyo na ako" matatawa sana ako kasi nabubulol pa yong zaire pero parang ayaw bumuka ng bibig ko

" para sakin wala kang kwentang ina, isa ka lang sa mga taong walang ibang hinangad kundi ang kabutihan ng sarili..."teka bat ba ako nakikinig sa usapan nila aalis na sana ako ng biglang bumukas ang pinto kaya natigilan ako at napatitig sa babaing kalalabas lang.

Halatang kagagaling lang niya sa iyak dahil namamaga pa ang mga mata niya tapos walang kahit na anong emosyon na makikita sa mukha niya, pansin ko rin ang maga sa pisngi niya

" zaire please" napayuko ako ng makita ko si Lady claire, ngayon ko lang siya nakitang umiiyak, napansin ko nalang ang pag alis nung zaire kaya napatingin ako sa direksyon nila Lady claire at sa asawang si mr. Willard, ang gulo ng pamilya nila.

"Jk follow her" utos ni mr. Willard ayoko sanang sumunod pero parang may sariling isip ang mga paa ko at kusa itong naglakad,

tumakbo nalang ako palabas at nakita ko naman si zaire na kasasakay lang ng kotse niya dali dali akong sumakay sa kotse ko para sundan siya, shit ang bilis niyang magpatakbo puta halos lumipad na ang sasakyan niya

--------------------FASTFORWARD-------------

Teka park? Childish din pala tong amazona na to, nakita ko siyang umupo sa swing kaya pinagmasdan ko lang siya, umiiyak siya yong itsura niya ibang iba sa itsura niya kapag seryoso, parang wala siyang kamuwang muwang sa mundo, sa mukha niya palang parang napakainosente niya.

"Lumabas ka dyan, wag mo kong tingnan " hala nagsasalitang mag isa, teka tumingin tingin ako sa paligid at walang tao... ako ba kausap niya

" kapag hindi ka lumabas dyan sisiguraduhin kong matutulog ka sa hospital" kinilabutan ako sa sinabi niya kaya agad na akong lumbas bahala na, naglakad ako palapit sa knya habang nakalagay sa magkabilang bulsa ang mga kamay ko.

" bakit ka nandito?" mabait naman ako kaya pakikisamahan ko siya
" sundan daw kita" ako
" umalis kana, leave me alone" napatingin ako sa knya, sa totoo lang nong nakabangga ko siya sa E.U lagi ko na siyang naiisip,

iniisip ko kung anong klasing babae siya shes so brave, siya lang ang sumigaw sakin sa harap ng maraming tao, isa ako sa inirerespito sa university pero siya parang walang kinikilala ngayon ko lang napansin na ang ganda niya lalo na kapagmalapitan

" its okay, you can tell me your problem if you want, makikinig ako at isa pa mapagkakatiwalaan ako " ako
" i said leave me alone, didnt you understand? Or you want me to translate it to tagalog to make you understand" sigaw niya,

sa sobrang inis ko hindi na ako nakapag timpi " okay fine ikaw na nga tong dinadamayan ikaw pa ang galit, napakaamazona mo, akala mo kung sino kang maganda pasalamat ka nga at nandito ang gwapong katulad ko" sigaw ko din pa balik.

Natigilan naman ako ng tingnan niya ako, haysss ano bang pinagsasabi ko, where did i get those words ,napailing nalang ako nakakahiya ka jk.

It sounds gay, haysss tiningnan ko ulit siya na ngayon ay nakayuko " bahala ka nga dyan" saad ko nalang at umalis na

Kainis talaga ang babaing yon tsk, haysss nakakahiya yong pinagsasabi ko napakamot nalang ako sa batok ko

HIDDEN DEMON (Book1)Where stories live. Discover now