Pareho kaming natawa.

"Sa paraang iyon, hindi ko siya naiisip."

Sabagay, marami ngang nagsabi na isa iyon sa pinaka-effective para makamove on. Gumawa ng bagay na alam mong hindi mo siya maaalala ro'n.

Paano ko magagawa iyon? Kung buong condo unit ko, may alaala niya? Kaya nga mula bukas, excited na akong ibahin ang ayos ng buong unit ko.

"We're he're."

Tumingin ako sa labas. I saw a restaurant.

"Sa halip na magpakasawa ka sa alak, you should eat more. Siguradong napapabayaan mo na ang sarili mo. I bet hindi ka na kumakain ng tatlong beses sa isang araw."

I'm guilty. Hindi ko na nga halos naiisip na kumain. Makakakain pa ba ako sa sitwasyon ko? Para ngang alak nalang lagi ang hinahanap ng katawan ko.

"I think that's a good idea." Iyon lamang ang nasabi ko.

We are actually hanging out hindi dahil naglalandian kami ni Kenneth. Masarap lang makasama iyong taong kapareho mo ng nararanasan.

Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse. Bumaba ako saka ngumiti sa kaniya.

Kung pwede lang sanang sumaya nalang palagi. Pero hindi mo naman kasi malalaman na masaya ka kung hindi ka nakakaramdam ng sakit.

"This is one of the ebst restaurant in town. From now on, kung gusto mong kumain sa labas, yayain mo lang. I will always be free."

"Thank you, Kenneth. Sa totoo lang, noong unang araw na nag-sink-in na sa utak ko na wala na talaga kami, I blamed God dahil iniisip ko na parang ang unfair niya kasi bakit ako nasasaktan when I always do my best to make him happy. Pero noing nakausap na kita, mas naintindihan ko na hindi lang ako ang nasasaktan sa mundo. That how could I say na unfair si God when He's doing that for me because He knows there is someone that is meant for me, and that's not Jero."

He smiled at me. "Good, Maleha. Sa una naman talaga, sisisihin natin palagi si God sa nangyayari sa buhay na tin na hindi natin matanggap, until we realized that He actually do that for our sake."

Tumango tango ako. "Hayaan mo, Kenneth. Naniniwala ako na magiging masaya rin tayo. You find the woman for you, and I will find the man for me. At sigurado akong hindi iyon 'yung mga ex natin. They don't deserve us."

He tapped my shoulder. "I am happy for you that you starting to think like that. The first time we talked, hirap na hirap ka pang tanggapin ang katotohanan na niloko ka ni Jero."

"Well, people change. I'm trying my best to think positive kasi ayoko rin namang patagalin ang pagpapahirap ko sa sarili ko."

"May you find your destiny, Maleha."

I smiled. "May you find your destiny, Kenneth."

"O, tara na sa loob. Let's eat and be happy."

Tumango ako saka sumama sa kaniya papasok ng restaurant. I am happy that i met him in my darkest days. Ang dami ko ring natutunan sa kaniya.

I should be happy, and it's for myself.

MAAGA akong gumising dahil unang una, hindi ako napuyat kakainom tulad ng palagi kong ginagawa. Nakatulog agad ako pag-uwi galing sa restaurant kasama si Kenneth.

Kagabi ay bumalik pa kami sa bar dahil naroon ang kotse ko. Kailangan ko kasi iyon ngayon dahil mamimili ako ng gamit sa condo ko.

I opened the door but to my surprise, bigla na lamang pumasok si Arion.

Casanova's Club #2: Unwritten RulesTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon