Im Inlove with My Brother? (Completed)

Chapter 48

"ciar,let's talk"

lungkot saya at excitement ang nararamdaman ko sa mga oras na to

hindi ako nagsalita hinayaan ko lang siyang yakapin ako nang sobrang higpit hindi ako nagsasalita o gumagalaw

"please let's talk"

sabi niya ulit habang nakayakap sakin

"bakit kapa bumalik..."

bigla kung sinabi at bumuhos ang mga luha kong hindi ko inaasahan

"im sorry ciar, natakot ako't lahat kaya nagawa ko yun, sorry"

ramdam ko ang sakit na naramdaman niya pero mas masakit ang naramdaman ko kesa sakanya

"parang gago ka pala e. mag popropose ka tapos iiwan mo lang din naman ako!"

"sorry.... sorry...."

naiiyak niyang sabi, ganun pa din ang sitwasyon namin nakayakap pa din siya sakin habang ako nakatayo lang at umiiyak habang yakap niya

"kasi sana noong una palang sinabi mo na alam mo na hindi tayo magkadugo! alam mo ba naramdaman ko? tuwing magkasama tayo kinakabahan ako dahil baka may makakita sating dalawa! pero ikaw putangina ka alam mo pala na hindi tayo magkadugo kaya pala wala kang pake'alam!"

binuhos ko na ang iyak ko sa dibdib niya lahat ng sakit na naramdaman ko noon,parang ngayon ko lang ulit nalabas ang sama ng loob ko...sobrang  sakit pa din pala sobra..

"please don't cry, please....im sorry,im sorry,gagawin ko ang lahat para maging okay ang lahat, please don't cry..."

sabi niya habang hinahaplos ang ulo ko ...

sobrang nakaka satisfied kapag may nag cocomfort sayo ng ganito, kaso nga lang yung nagcocomfort sayo is yung tao din ang dahilan kung bakit ako sobrang nasaktan ngayon
ginawa nila akong tanga! lahat sila pinaglaruan ako, although pinatawad ko na naman sila,pero kasi hindi ko parin ma dedeny na hanggang ngayon masakit pa din

sobrang saya ko at nakita ko ulit siya, sobrang saya ko at ganito kami ngayon pero alam kung makakasira ako ng relasyon kapag sinunod ko na naman ang wala kong kwentang puso

ayokong maulit na naman ulit ang nangyari dati

kaya gagawa ako ng desisyon na tama

"no.wag ka-"

hindi ko na natuloy ang sinabi ko nang biglang humiwalay si nieal sa pagyakap sakin at napansin kung nakatingin siya sa labas ng pinto habang pinupunasan niya ang mga luha sa mata niya

biglang pumasok si mommy at niyakap ako bigla

"baby what happened? umakyat ako dito kasi nang dumaan ako papuntang guest room nakarinig ako na may umiiyak"

pinunasan ko nalang ang mga luha ko at ngumiti kay mommy

"no mom, it's just that there's so many onions,whooooo hahahaha"

tangina halatang plastik ah

"baby iknow there's something wrong,but please stop it,
it will ruined your beauty look at you now,you look like a mess right niel?"

"yes mom"

halatang nagulat si niel sa biglang sabi ni mommy,pero umoo nalang siya dito

"come on,let's go outside"

aya ni mommy sakin,pagkatingin ko sa likod ni mommy wala nang tao nakalabas na ata, nagpupumilit nga akong magbihis pa eh, kaya lang sabi ni mommy wag na daw