BILLIONAIRE! Feel the passion...

9. Στενή επαφή!

"Άρη..." είπα το όνομά του χαμηλόφωνα και ύστερα το χέρι του κατέβηκε στο σώμα μου απαλά. Ένιωθα να ανατριχιάζω ολόκληρη από το χάδι του. Από το μάγουλό μου, στον λαιμό, στο στέρνο και ύστερα στον ώμο μου. Σχεδόν ανέπαφο που με έκανε να αναπνέω με δυσκολία. Δεν είχα δύναμη να τον σταματήσω. Το ήθελα απεγνωσμένα.

"Δεν σε έχουν χαϊδέψει ξανά ;" παράτησε από τις κοφτές ανάσες μου.

"Δεν έχω νιώσει χάδι ποτέ στην ζωή μου... Ούτε πάθος και ηδονή..." του απάντησα και γύρισα το πρόσωπό μου από την άλλη για να μη δει την αντίδρασή μου. "Καλύτερα να φας κάτι για πρωινό... η Αιμιλία μου έδωσε τα φάρμακά σου."

"Πρέπει να πας στην σχολή σου. Μην χάνεις μαθήματα για εμένα."

"Κάποιος πρέπει να μείνει εδώ και να σε προσέχει. Θες να σου δώσω τον καφέ σου;" τον ρώτησα και άκουσα την πόρτα να χτυπάει.

"Για τον κύριο Άρη Άντερσον..." είπε ένας άντρας από μεταφορική εταιρεία μόλις άνοιξα την πόρτα.

"Θα το παραλάβω εγώ..." του είπα και υπέγραψα για να πάρω έναν λευκό φάκελο.

"Ποιος ήταν;" με ρώτησε μόλις επέστρεψα στο δωμάτιό του.

"Δεν ξέρω. Σου έφεραν αυτό πάντως." Του το έδωσα και εκείνος το άνοιξε από περιέργεια. Έμοιαζε με ένα προσκλητήριο γάμου από το απαλό ροζ χρώμα του και την χρυσή κορδέλα που το στόλιζε. Ο θυμός του μεγάλωνε από την μία στιγμή στην άλλη. Με το χέρι του πέταξε κάτω ότι υπήρχε στο κομοδίνο ενώ παράλληλα φώναζε με θυμό και οργή. "Αυγή φύγε!"

"Άρη τι έπαθες;" έλεγα ανήσυχη με την συμπεριφορά του.

"Φύγε Αυγή τώρα!" Μου φώναζε ενώ έσπαγε τα πάντα μέσα στο δωμάτιο. " Φύγε!" Μου φώναζε ενώ στεκόμουν στην πόρτα. "Δεν θέλω κανείς να με βλέπει έτσι. Φύγε γαμωτο!" Ο θυμός τον έκανε ανεξέλεγκτο.

"Άρη;" με έπιασε με αρκετή δύναμη και όταν με κοίταξε στα μάτια μαλάκωσε. Τα σκληρά χαρακτηρίστηκα του προσώπου του έδειχναν να ηρεμούν. Το βλέμμα του πλέον ήταν γεμάτο με απελπισία.

"Φύγε πριν σου κάνω κακό ... " με οδήγησε ως τον τοίχο. "Γιατί δεν με φοβάσαι; " έλεγε εκείνος εγκλωβίζοντας με στο σώμα του. "

"Γιατί δεν μπορώ..." είπα με βουρκωμένα μάτια.

"Πως το κάνεις ; πως; μόνο εσύ με ηρεμείς τόσο μοναδικά. Διώχνεις από μέσα μου το θυμό. Φοβάμαι πως αν πάρω τα μάτια μου από εσένα θα θυμώσω ξανά. Άγγιξέ με Αυγή. " μου ζήτησε και εκείνος έπιασε το χέρι μου και το τοποθέτησε στην καρδιά του.

Οι χτύποι της καρδιάς του ήταν δυνατοί. Αμέσως πήρα το χέρι μου πισω και έφυγα τρέχοντας από εκείνον. Τα δάκρυά μου ξεκίνησαν να ορμούν στο πρόσωπό μου καθώς κατέβαινα την σκάλα. Δεν μπορούσα να τα συγκρατήσω.

{...}

Το βράδυ είχε έρθει και εγώ μόλις είχα βγει από το μπάνιο. " Ποιο σου αρέσει;" με ρώτησε η Αιμιλία κρατώντας δύο φορέματα στα χέρια της. " το κόκκινο ή το μαύρο; εγώ πιστεύω πως θα σου ταίριαζε το μαύρο."

"Αν μιλάς για το πάρτι της σχολής δεν πρόκειται να έρθω." Έπιασα την βούρτσα από τον καθρέφτη για να χτενίσω τα μαλλιά μου.

"Μην μου το χαλάς. Κάντο για εμένα. "

"Ζήτα μου ότι άλλο θες... δεν θα είμαι και η καλύτερη παρέα απόψε."

" Ο Άρης κρύβει μεγάλο πόνο μέσα του. Δεν έχει περάσει λίγα. Αλλά για να αλλάξει φωτογραφία στο κινητό του και μόνο σε εσένα να επιτρέψει πρόσβαση στο δωμάτιό του ίσως να σημαίνεις κάτι παραπάνω για αυτόν."

"Αιμιλία; ποια είναι αυτή η γυναίκα; εκείνη παντρεύεται και θύμωσε τόσο πολύ;" την ρώτησα εγώ γεμάτη περιέργεια. " την αγαπάει ακόμα;"

"Δεν μπορώ να σου πω κάτι εγώ γιατί ο αδερφός μου δεν θα μου ξανά μιλήσει. Είναι καλύτερα να στο πει ο ίδιος. Αν αλλάξεις γνώμη ξέρεις που θα με βρεις." Μου είπε εκείνη καθώς έκλεινε την πόρτα.