Güven bana| Yarı texting (Ara Verildi)

4.bölüm

Bölüme başlama tarihi: 07.06.2020

Ders zili çalmıştı herkes sıralarına oturmuş hocanın gelmesini bekliyordu.

Boşuna bekliyoruz gelmeyecek bu hoca. Her zaman aynısını yapıyor gelmiyor gelmiyor, son dakika geliyor sonra da, 'Kusura bakmayın çocuklar, geç kaldım.' diyor. Her zaman geç kalıyor ne hikmetse.

Sınıfın kapısı açıldı ve içeri hoca girdi. Vay anasını be, bendeki şansa bak.

Lan sabahın ilk dersi coğrafya mı olur? Delirtecekler beni en sonunda.

"Merhaba çocuklar nasılsınız?"

"Eyvallah hocam, siz nasılsınız?" diye atladı hemen Eymen.

"Terbiyesiz misin oğlum sen?" diyen hocaya içimde kalmasın diye lafımı soktum.

"Derslere geç kalmıyor olsaydınız anlardınız hocam. Bir aydır ilk kez dersinize geç kalmadınız."

Sınıfta 'ooooo' nidaları yükseldi hafifce sırıttım, egom resmen tavandı.

"Kes sesini Mahşer! Ne kadar ukalâ bir öğrencisin sen! Geçen sene sınıfta kaldın değil mi?" dedi hoca. Beni burdan vurabileceğini sanıyordu.

"Evet hocam devamsızlıktan sınıfta kaldım ama ben sizi geçen sene de göremedim okulda. Sizin de devamsızlıktan dolayı okuldan atılmanıza dair bir sistem olsaydı keşke." dedim imayla.

Sınıftakiler tekrardan bir 'oooo' sesi çıkardı. Hoca fena kapak olmuştu. Beni takmıyor gibi derse başladı.

Okullar açılalı bir ay olmamıştı bile. Nedense bu sene okullar erken açılmıştı. Eylülde açılan okullar Ağustosta açılmıştı ve evet, sinir bozucuydu.

Tenefüs zili çaldı. Derin bir nefes alıp sınıftan çıktım. Ne sıkıcı bir ders şu coğrafya. Bir de ben sınıfta kaldığım için geçen sene gördüğüm dersleri bir kez daha görüyordum.

10. Sınıfların katına indim Emirhan A şubesindeydi, zeki çocuk. Hemen A şubesine girdim en ön sırada oturuyordu hızla yanına gittim.

"Hadi gel kantine inelim."

"Olur abla." diyerek hemen ayağa kalktı. Emirhan komşumuzun oğluydu beraber büyüdük diyebilirim. Annesi Naz abla, off kadın bir pasta-kurabiye yapıyor varya... Çok güzel. Tariflerin kraliçesi diyorum ben ona.

"Herşeyciklerin kraliçesi neyin var senin dalgınsın?" dedi Emirhan kolunu omzuma atarak.

"Yok bir şey illegal kralı." dedim gülerek
O da gülüşlerime karşılık verdi beraber kantine indik.

Emirhan tostlarımızı almak için sıraya geçmişti.

Benim rotam her zaman olduğu gibi kantinde en sevdiğim masa, yani en köşedeki masaydı.

Masaya geçip oturdum. Masanın üzerinde sabah ki mektup vardı mektubu alıp içini açtım.

'Kaldır dedim sana! Söz vermiştin engellemeyeceğine dair.'

Lan kim bu zamana kadar verdiği sözü tuttu ki? Hem ben "söz" demedim.

Gözlerimi devirdim. Bu anonimlik işi bayağı sıktı artık. Yeter da! Allah Allah ya!