Set Fire to the Rain [Completed] [Rated SPG M2M/BxB]

Chapter 80

"Hey, wanna grab ice cream with me?" sabi ko dito na ikinasilay ng tuwa sa mukha ng inosente kong pamangkin na nawala na sa kanya ang katanongan para sa ama.

"I want macha..." nagsisigaw niyang sigaw at nagtatalon na lumapit sa akin.

"I will be taking care Zeke for now..." paalam ko dito.

"Thanks bro..." wala sa sarili niyang sambit.

Agad na kaming umalis ni Zeke para maghanap ng makakain. Dinala ko siya sa malapit na convenient store at doon kami kumain. Habang inaaliw ko siya sa Central Park ay biglang tumunog ang phone ko at nong makita ang nakarhistro na pangalan ay sinagot ko na lang ito kahit labag sa kalooban ko.

"Yes Yonice?" tugon ko dito.

"Is that Mommy?" biglang sabi ng pamangkin ko nang marinig nito ang pangalan ng Mommy niya, ngumiti na lamang ako dito at tumango. "Can she come here too?"

"Is Zeke with you?" agad na untag nito sa akin nang marinig ang boses ng anak.

"Yes, why?" tugon ko.

"Where are you two?" mabilisan niyang tanong.

"Here in Central Park" sagot ko.

"Okay, I will be there in a moment" sabi niya.

Hindi na ako nakaalma dahil agad niyang pinatay ang tawag. Nasa malapit lang pala siya kaya agad niya kaming napuntahan.

"Thank you for always taking care of Zeke" pasalamat nito habang naglalakad kami malapit sa may lawa.

"Don't mention it" tugon ko rito at tinignan ang pamangkin ko na naaaliw sa kanyang bili ng balloon "...it's the best thing I could do for my nephew" dagdag ko.

"No I mean it" bigla niyang sabi at humawak sa aking braso na ikinatingin ko sa kamay niya at huli sa kanya na masinsinan akong tinitigan. "You always there for my son even Neil sometimes being stubborn and always give him to someone to take care of, Zeke."

"No, don't say that... he's a little bit out of his pace these past days..." sabi ko dito na ikinailing niya.

She hissed to what I say. "He's just making some excuses but I know better..." sabi nito at biglang naiiyak at sumumsob sa katawan ko. "I know he still love that person... I thought when he asked to marry me, he finally love me but days past and I felt our relationship is getting toxic... he never loved me in the first place" she cried.

Napaigting-bagang ako dahil sa kanyang sinabi dahil nararapat lang naman siyang saktan ng kakambal ko dahil sa ginawa niya. Kailangan pa nilang manakit ng tao para sa kanilang pansariling interes at ngayon nagdurusa yung tao sa kanilang ginawa.

I immediately shove her off the moment I saw Zeke make glance to us when he picks stones to throw on the water.

"Better not to let Zeke see you've been emotional now... talk to Neil, it's the best way to resolve this. Please Yonice, for Zeke's sake" sabi ko dito at daling pinuntahan si Zeke para sabayan ito.

I have nothing to do with their problem; I'm only here because I have nothing left back in Esperanza.

Nang makauwi kami ni Zeke ay nagulat ako nang makita si Daddy at Tito Jay. Kadalasan ay gabi na sila umuuwi.

"Why so early Dad?" tanong ko dito.

"It's Neil... he fly back to Manila" anang sabi nito at ako naman ang nagulat sa kanilang sinabi.

"When?!" ako naman ang nagtanong dahil walang sinabi si Neil na lilipad pabalik ng Pinas.

"Today when the banks notify me Neil gets money from my account..." dismayadong tugon ni Daddy.

"Daddy is gone, Papa?" biglang saad ni Zeke na nakikinig pala sa usapan namin.

Hindi kami nakasagot dito at nag-isip ako ng magandang sasabihin sa pamangkin ko para hini ito madismaya at malungkot sa biglaang pag-alis ni Neil.

"Maybe you talk about this matter... I'm going to get Zeke a snack" mungkahi ni Tito Jay na agad lumapit kay Zeke at kinarga ito. "What do you want to eat, little man?"

"I just eat with Uncle Rain... but I want ice cream again..." maligalig nitong tugon na ikinangiti ko.

Ako na ang nanghihinayang kay Zeke para maranasan ang isang sira na pamilya sa murang edad niya. Hindi ko rin naman masisisi si Neil dahil sa kanyang sinapit pero sana naman ay ikonsidera niya ang bata. Masyado pang bata si Zeke.

"We talk to my office..." sambit ni Daddy na ikinatango ko.

Pinaliwanag ko sa kanya ang nangyayari at sobrang pagkadismaya ang rumihistro sa kanyang mukha sa nalamang kuwento.

"Kailan man ay hindi talaga siya nag-iisip ng matino... ano na lang ang sasabihin ng mga magulang ni Yonice" sambit ni Daddy na napasandal sa kanyang swivel chair habang hinihilot ang kanyang noo.

Isa kasi sa mga Major Stock Holder ang mga magulang ni Yonice sa bagong tayong kompanya ni Daddy and he can't afford losing one. Sadyang isang malaking kawalan kung uurong ang mga magulang ni Yonice. Ngayon ay nangangamba ako para sa kakambal ko. We can always get some help kina Lolo at Lola pero sadyang nahihiya na si Daddy sa mga tulong nila.

"Nahihirapan lang po siya ngayon..." sambit ko na alam kong parte ng sinabi ko ay para din sa akin. Nahihirapan din ako sa sitwasyon.

HALOS DALAWANG araw nawala si Neil at hinahanap ito ng anak niya pero nong bumalik naman ito ay hindi man lang ito makausap ng matino. Tela nawalan ito ng sigla pagkabalik kaya ako na ang kumausap nito.

"Care to tell me what happened?" sabi ko nang makapasok ako sa kuwarto niya.

Binalingan lang niya ako ng tingin bago ibinalik sa pagtitig sa larawan sa kanyang wallet. It was him and Lyle when they are young, they seem very close but now they are broken and apart.

"I don't really know what happened..." he slightly laughed then suddenly cried.

Wala akong nagawa kundi ang lapitan siya at aluin.

"I really don't know why I said that... I'm so cruel" sambit niya.

"Then care to explain why? I know I can't help you but at least to ease your pains" ani ko dito na ikinailing niya. "I'm all ears Neil" dagdag ko na ikinatingin niya sa akin.

Isang malalim na buntong-hininga ang pinakawalan niya bago siya nagsimulang mag kuwento.

"When I got there, I saw how it's been so terrible for them too, especially Lex... his the one who's suffering most from all of this but he still manage to forgive Lyle, only that he need to forget everything and I was shock when he tell me he still love me..." sabi nito at ngayon ay ako naman ang nagulat at nasaktan.

Napapikit ako ng mariin sa kanyang sinabi at para akong nilalagutan ng hininga sa sikip ng dibdib ko dahil sa sinabi ni Neil. Mas masakit pa sa araw na umalis siya at hindi na nagpakita.

Dahil sa sinabi nito ay agad na akong tumayo at lumisan dahil hindi ko makayanan ang mga isiniwalat ni Neil sa akin. Sobrang sakit na hindi ko makayanan at para akong mamamatay sa sobrang sakit.

All along, I was the one who's been making fool to myself but no matter how the pain hurts me, I still love him. I love him since I say to myself that I'm going to love him, yet, it's still painful to speculate things now, I already done my part. Hanggang dito na lang siguro ang lahat, mamaalam na ako sa pag-ibig na kailan man hindi pala dumating sa amin.

"Rain, wait... I haven't told you anything yet" pigil nito bago ako tuloyang makalabas ng kanyang silid.

I just make a glance before I say... "I heard enough..."

[A/N]: Ito muna sa ngayon hehehehe promise update ako ng limang nito soon