This is me

Why Me...?

Ik stond toen voor me uit te staren, naar alle zwarte bloemen voor de deur. Ik sloot men ogen en op dat moment werd ik opeens kei kwaad op men vader en ik wenste in mezelf dat hij dood zou gaan en dat Aias terug zou komen. Maar toen op het moment dat ik men ogen weer opende stonden de bloemen allemaal in brand… ik kon men ogen ni geloven het enige da toen door men hoofd ging was, heb ik da gedaan? Kan ik wraak nemen voor wat er met Aias is gebeurt ?... Men moeder liep naar buiten sneed in haar hand en mompelde iets, het vuur doofde zichzelf. Ze draaide mij naar haar toe en zei: Amara komaan ni roekeloos omgaan met hetgeen da ge hebt gekregen. Ik weet nog dat ik super verward naar haar keek en vroeg : mama, wat is er mis met mij ? en ik begon te wenen. Ik zakte door men knieën en men moeder boog zich over me heen en zei: Amara toch, er is niks mis meu. Ge bent sterker dan ooit nu en als ge da onder controle kunt houden kunt ge alles en iedereen aan! Ik krabbelde recht en liep mee met haar naar binnen. Men vader hield me tegen vlak voordat ik naar men kamer wou gaan. Ik keek hem kwaad aan en hij draaide me met men rug naar hem. Nog een seconde later voelde ik iets scherp, koud tegen men nek aanduwen. Men vader zei tegen men moeder die al in paniek was: zorg dat da mormel hier die magie onder controle leert houden of ik offer haar ook en dan zal ik al die magie opeisen . Ik zal sterker zijn dan iedereen da besta en ooit bestaan heeft! Men vader haalde het mes weg en duwde me naar voor. Ik viel en probeerde me recht te houden maar botste met men hoofd tegen de muur, alles werd zwart voor men ogen… toen ik terug bij bewustzijn kwam was ik ergens waar ik nog nooit was geweest. Er was een klein raampje en voor de rest hongen er een paar kettingen aan de muur, er stonden keiveel schabben met boeken op en er was een kleine plantenbak met allemaal verschillende plantjes in… hoezo was dat de eerste keer dat ik daar kwam? Men moeder hielp me recht en duwde een paar boeken in men armen. Ik opende het eerste boek en er stonden allemaal verschillende tekentjes en rare letters. Ik keek haar aan en vroeg: waarom geeft je mij dees ? ik kan nieens lezen… men moeder zette zich naast mij en sloeg haar armen om me heen. Ze zei: baby kijk naar mij, hier beneden ligt alles dat je nodig hebt om alles te leren, magie, lezen ,letterlijk alles dat je maar ken bedenken. Ma Please leer lezen en leer wat spreuken uit de boeken dat ik je net heb gegeven, ik wil jou ook ni verliezen… wat er met Aias is gebeurd was een grote fout en ik hoop dat je vader hieruit heeft geleerd en dat hij jou met rust laat… ik kreeg tranen in men ogen en vroeg in volle paniek: wilt papa mij ook hetzelfde aandoen als wat hij met Aias heeft gedaan ? men moeder schudde haar hoofd en duwde de boeken nog steviger in men armen. Ze stond op wandelde naar de donkerste hoek in de kamer en opeens was ze weg. Ik heb dus op vijfjarige leeftijd mezelf leren opvoeden, ik heb leren lezen en schrijven en ik heb magie geleerd.