Aias

6 3 2
                                    

Dus het begon allemaal toen ik werd geboren, of course… ik was geen enigst kind, nee ik had een tweelingbroer. Aias en ik waren onafscheidelijk, we deden letterlijk alles samen tot op een bepaald moment. We waren net 5 geworden en onze ouders hadden verteld dat ze magie hadden… Op die leeftijd namen Aias en ik da ni serieus maar men vader kon er niet mee lachen…Hij had gehoopt dat we niet serieuze gingen opnemen. Maar wa verwacht ge nu eigenlijk van kinderen op een vijfjarige leeftijd, maarjah Aias heeft toen een vraag gesteld da men vader echt kwaad maakte… hij vroeg of ze geen munten voor ons konden toveren , vroeger had ons gezin niet zoveel en jah men broer wou gewoon zo graag bij de rijkere kinderen horen. Men vader werd boos en stuurde aias naar onze kamer. Men ouders wouden juist niet bij de rest horen, zo zouden ze veel sneller opgemerkt worden bij het uitoefenen van magie… diezelfde avond hoorde ik men moeder tegen men vader smeken om Aias met rust te laten. Ik ging kijken aan de deur en men moeder zat met haar handen naar haar hoofd gegrepen op haar knieën, ze was aan het wenen en uiteindelijk viel ze neer… men vader nam een goud achtig mes uit haar jaszak en ging onze kamer in… ik liep naar men moeder toen men vader weg was maar die reageerde niet meer. Ik wou men kamer binnen lopen op hulp aan men vader te vragen omdat ik het niet kon aanzien hoe men moeder daar op de grond lag. Ik kreeg de deur niet open en begon ook te wenen, ik heb me naast men moeder neergelegd en gehoopt dat ze recht zou gaan zitten na een tijdje. Opeens hoorde ik niets meer… men vader was stil op straat was er niemand meer en toen opeens, Aias gilde en niet veel later schrok men moeder recht. Ze vroeg me om echt voorzichtig om te gaan met magie en om men vader niet meer om een gunst te vragen. Zo ongeveer 5 minuten later wandelde men vader de kamer uit. Zijn handen hongen helemaal onder het bloed en er zaten ook bloedspetters op zijn hemd en gezicht… ik dierf hem niet lang aankijken maar vanaf hij weg was liep ik mijn kamer binnen. Ik gilde van de schrik…Aias lag in het midden van de kamer op de grond in een satanscirkel… overal lag bloed. Ik begon te wenen en heb Aias proberen wakker schudden, natuurlijk had dat geen nut… men vader had zijn zoon net vermoord… Die nacht werd ik gedwongen om te slapen en uit Aias zijn lichaam uit de buurt te blijven, ik heb mezelf toen lettelijk in slaap geweend... toen ik die volgende ochtend wakker werd lagen er allemaal zwarte bloemen voor de deur en was mijn broer zijn lichaam weg?! Al het bloed van de dag ervoor was er precies nooit geweest maar er was wel iets anders… sinds die dag voelde ik me anders….

This is me Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu