Jenny the Stripper ✔(Zodiac Predators Series #2) [UNDER REVISION]

Chapter 7

Agad ko iyong dinelete at dinial ang numero ni Jonathan, siguro naman ay eksperto na siya sa mga ganitong bagay.

"Oh?" bungad niya saakin, mukhang nasa Headquarters siya dahil nakarinig ako ng mga tunog ng telepono.

"May tanong ako," agad kong bungad habang kinukuskos ang helmet ko ng malumanay, may kaunting dumi kasi.

"Sige. Wag lang Math."

Napatigil ako sa pag ku-kuskos at napakunot ang noo.

"Magaling ka sa Math."

Naalala ko noong trainees pa lang kami, mayroong pagkakataon na nakahawak si Adam ng kaso ng Serial killer na may makapanabog ulo na clues sa bawat bangkay.

Mayroon mga numero at equation ang naka ukit sa dila ng bawat biktima, kasama na roon ang code sa mga palapulsuhan nito.

Tanging si Jonathan lang ang nakaisip ng isang posibilidad na nagdala saamin sa katotohanan. Sa pamamagitan ng galing niya sa Matematika ay natunton namin ang may sala.

"Maryosep Aleksandro," anang niya na tila sasabog ang ulo niya dahil sa sobrang stress, "Uso kasi iyon, ang hirap mag biro saiyo puta."

"Ts," iling iling kong sabi habang nakangiti, "Yoong tanong ko."

"Oh ano?"

"Noong mga oras na nagta-tampo sayo si Onay, anong ginagawa mo para makabawi?"

Biglang natahimik ang kabilang linya, yoong pagti-tipa sa keyboard na kanina ko pa naririnig ay bigla ring nawala.

Wari ko'y gumagawa siya ng weekly report para sa bagong kasong pinahawak sakaniya ni Adam, bakit bigla siyang tumigil?

"Tang ina mo Alex."

Napataas ako ng isang makapal na kilay sa narinig ko.

"Ano?"

Malalim na napatawa si Jonathan sa kabilang linya, "Talagang pinormahan mo yoong Journalist?"

Napakamot ako ng dulo ng kilay sa tinanong niya.

"Hindi pa," sagot ko, natawa naman siya muli pero sa pagkakataong ito ay pang-bata na ang tono niya, "Ang ibig kong sabihin ay hindi, hinatid ko lang siya noong nakaraang Sabado dahil alas dos na at wala nang masakyan."

"Ang tanong ko lang ay kung pinopormahan mo, ang dami mong sinabi Fafa Alex."

"Gago, umayos ka nga."

Mas lalo siyang natawa sa reaksyon ko, pinag-iisipan ko tuloy kung tamang tinawagan ko pa siya.

"Oo na oo na, malapit ka nang mapikon eh," sabi ni Jonathan nang makabawi mula sa pagkakatawa, "Hinatid mo lang nagkaroon ka na ng kasalanan? Minanyak mo ba?"

"Hindi," madiin kong pagtanggi habang kinukurot ang ilong ko, "Niyaya niya akong mag kape kaso tinanggihan ko."

"Ay bobo. Palay na lumapit eh! Bakit mo tinanggihan?"

"Iniisip ko kasi na hindi ako makakatulog kapag nag kape ako, isa pa maabala ko pa yoong babae imbis na mag pahinga na lang siya," sabi ko sabay tanaw sa mga taong nalabas ng DSWD.

"Pero tinanggihan mo pa rin siya. Plakda tayo diyaan sir, nag effort yoon."

"Kaya nga nagta-tanong ako saiyo kung anong pwedeng pang bawi," medyo may halong irita na ang boses ko, "Mas marunong ka dito kaysa saakin."