VINCENT (Book 1 of 2) ↠ Amor Vincit Omnia (PUBLISHED)

✨1.16 : Carnal Pleasures✨

1.16: Carnal Pleasures

I was still steaming with anger when I reached the place where Jed and I talked about. Kung hindi ko pa pinagbantaan si Reed na sasabihin ko kila Mommy ang kagagaguhan niya ay hindi niya pa ako hahayaan na maka-isang tapak pa palabas ng gate namin.

I didn't know what to feel pagkatapos kong marinig ang mga sinabi niya sa akin kanina. Ginulo na naman niya ang isip ko. May naramdaman na naman akong kakaiba sa malikot kong puso. At ito ang ayoko e.

Ayokong makaramdam ng kahit ano bukod sa inis at galit para sa kanya. Dahil noong una kong naramdaman ito? Noong unang gabi naming nagkita? Muntik na akong bumigay sa kasalanang inihahain niya sa akin.

Mas mabuti nang magalit sa kanya, at least alam kong kailangan ko siyang layuan. At least, may malalagyan ako ng kung ano mang nararamdaman kong kakaiba sa kanya.

If you can't define your emotions, it's better to give it a temporary name. Hindi ba? Mas mabuti na ito.

"Jed!" Sumigaw ako pero hindi niya siguro ako narinig dahil hindi siya natinag sa kinauupuan niya.

He's sitting there and holding some bag. May naka-plug na earphones sa mga tainga niya kaya siguro hindi niya ako naririnig. Nakapikit siya at mukhang sumisipol din katulad ng lagi niyang ginagawa pag hinihintay niya akong mag-lunch sa UST.

I couldn't help not to smile. I really needed this. I really needed an escape from all the complications at home, I needed Jed.

At kumpara kay Reed, mas magaan kasama itong si Jedidiah. Lagi niya na lang pinapagaan ang loob ko.

Kaya nga I was proud to say na kayang-kaya ko na buong araw na tumayo dito at panoorin siyang sumisipol. Dahil when it comes to Jed, everything was easy.

"Uy, Jed." The moment I came near him and he saw me, he stood up and held my hand. He flashed me his famous smile and instantly, warm feelings came flooding into my chest. Inalalayan niya ako hanggang sa makaupo kami sa may cottege at inilagay niya ang dala-dala niyang bag sa may table.

"Hi beautiful."

I blushed when he called me that. May ibang charisma si Jed na nagpapaganda ng loob ko. "Nice naman, gentleman tayo ngayon ah."

Kinindatan niya ako at ngumisi. "Syempre, galawang Adriano 'yan."

Tumawa lang ako sa kanya. "Kanina ka pa?"

Kahit na nakaupo na kami ay hindi niya pa rin binitiwan ang kamay ko at pinalaruan pa ito. I noticed that it's becoming his habit. And I was liking it.

"Hmm... medyo."

"T-talaga? Sorry Jed. Kasi–"

Nagulat ako nang bigla siyang tumawa. "Kalma. Okay lang. Kaya ko naman maghintay kahit gaano katagal basta ba't ikaw ang hinihintay ko."

Hindi ko na naman napigilang mamula. Ugh! Jed! Talaga naman!

Inakbayan niya ako at inilapit sa kanya para mabulungan. "Gustong gusto ko talaga pag nakikita kitang namumula..."

Itinulak ko siya nang mahina at pinalo ko siya sa braso. "Kain na nga tayo! Dami mo pang sinasabi!" Pagtataray ko pero sumabay ako ng tawa sa kanya.

We ate and talked about random things. Kinwentuhan niya ako na nandito na rin pala ang Nanang at Tatang niya. Pati pala sila ay sinundan siya dito sa Manila at nakatira kasama niya sa bagong apartment na ipinarenta sa kanila ng isang kamag-anak nila dito.

Nage-enjoy naman ako sa kwentuhan namin lalo na at nakakatuwang kausap itong si Jed. Pero hindi pa rin maalis sa isip ko ang confrontation namin ni Reed bago ako dumating dito.