3.o kim ?

43 15 8
                                    

"Selam arkadaşlar. Yeni kitabım "intikam" bakıp destek olursanız sevinirim. *iyi okumalar* 👌👇şarkı kısa ama başa sarıp okuyabilirsiniz. Ehhehedjdka
Multimedya : prensesimiz kumsal ❤❤❤❤❤

Gözlerimi yavaşca açtığımda başımın kerimin dizlerinin üzerinde olduğunu fark ettim. Hızlıca başımı kaldırdım. Yanağımdaki buz onun elindeydi. Ben uyandığımda yanağıma o tutuyordu.
Hafifce güldüm. Hava bugün biraz soğukdu. Kerim üşümesin diye misafir odasındaki dolapdan battaniye aldım. Ve salona geri döndüm. Kerimin üzerini örttüm. Sahiya ben onun dizlerine nasıl yatmıştım? Neden yanağım bukadar çok acıyor? Oda yanağıma buz tutuyordu. Ay beynim yandı. Hiçbirşey hatırlamıyorum.
Saat 18.50 idi. Baya acıkmıştım. Kerim salonda uyurken bende yemek yapıyım en iyisi....
Mutfağa girip buzu buzdolabına koydum.
Acaba ne yapsam....?
Sağ taraftan annem "yardım edeyimmi kızım?" Dedi.
Ben gülerek "hayır anne! ....
Anne sen bugün dışarıya çıksan bende arkadaşımla evde olsam olurmu??"
Annem gülerek başını salladı. Ve yanıma gelip bana sarıldı. Sonrada evden gitti....
Sena nasıldır acaba?... kesin evde kardeşiyle dizi izliyor... ne kadarda iyi bir arkadaş. Onunla iyiki arkadaşım...
Dolapdan biraz kıyma çıkardım ve mikrodalgaya biraz buzu erisin diye koydum. Kıymalı makarna yapacağım.

Makarna olana kadar kıymayı tavaya koydum oda olsun...

Makarna hazırdı Şimdi sıra kıymada.. kıymanın altını kapattım. Spagettiyi tabaklara koyup kıymayı üzerine dökdüm. Efsane oldu. Mutfak arka bahçeye açıktı. Bahçedeki güzel masaya tabakları koydum. Dolapdan kola alıp doldurdum. Çatallarıda koydum. Eveeeet. Herşey tamamdır.

( Kitap yemek kitabına döndü sjsjjs)

Salona kerimin yanına gittim. Hala uyuyordu. Hafifce gülüp saçlarına dokundum. Oda ufakca güldü.
"Yaaa sen uyanıksıın!" Dedim.
Güldü... gözlerini açmadan "ya ben uyuyorum..." dedi.
"Hadi kalkda yemek yiyelim.!"
"Sen yemek yaparken seni izliyordum. Farkında bile değildin" dedi. Sonrada gözlerini açdı.
"Nasıldım? Güzel yapıyormuydum?"
"Çook." Dedi ve gülümsemesi gittikçe büyüyerek devam etti "görünüş güzel ama tadına baktıkdan sonra yorum yapacağım."
"Tamam. Hadi kalkda yiyelim. Ben çok acıkdım." Neden kalmıyor bu.! Elimi ona uzatıp kalkması için tuttum. Oda beni zorlamadan kalkdı. Demekki bunu istiyordu.
Bahçeye girip yemek yemeye başladık.
Yemek yerken fazla konuşmazdım. Hep annem ve babam konuşurdu. Bende onları dinleyerek yemegimi yerdim..
Sessizliği kerim bozdu. "Cafedeki olay seni çok üzdümü?" Dedi. Cafede ne olmuştuki? Haaa annemler bana süpriz yapmışlardı. Bu olay beni neden üzsünki? Gülerek kerimin gözlerine bakdım. "Hayır! Neden üzsünki?" Dediğimde şaskınlıkla bana bakdı. Sonra güldü. Bende ona katılarak güldüm. Kerim çok değişik birisi...

Yemeğimizi yiyip masayı topladım. Ve bahçeye kerimin yanına döndüm.
"Artık gitsem iyi olur" dedi.
"Neden?" Dedim.
"E akşam oldu. Seni rahatsız etmeyim. "
"Ben rahatsız olmamda. .. eğer senin ailen merak ederse git.." konuştukca batıyorum ya...
"Kalıyımmı.?" Diye sordu.
"İstersen..." dedim. Utandım biraz ya...
"Ben yarın tekrar gelirim. Olurmu? Hem sana telefon alırız."
"Tamam." Dedim
Telefonunu alıp kapıya doğru ilerledi. Bende arkasından gittim.
Arkasını dönüp bana sarıldı.
"Görüşürüz kumsal"
"Görüşürüz kerim"
Benden ayrılıp evden çıltı. Ben kapıyı kapatmamıştım onun arabaya binmesini bekliyordum.
Sonunda arabasına bindi ona el salladım oda bana gülümseyerek el salladı. Ahh ne kadarda çocuğum... kapıyı örtüp arkamı döndüğümde annemle karşılaştım.
"Aaa anne?"
Annem sinirli bir sesle "kumsal?" Dedi.
Sesim titreyerek "Ne oldu?" Dedim.
Sonra birden yok oldu. Korkuyla bagırdım "NEREDESİN?"
"BULASAN BENİ !" Dedi.
"ANNE BEN ARTIK ÇOCUK DEĞİLİM YA...
NEDEN SAKLANIYORSUN?"
"ÇOK ŞANSLISIN...."
Annemden korkmaya başlamıştım. Neden bana böyle yapıyorduki? Yukarı odama annemi aramaya çıkdım. Kapıyı açdığımda annemle karşılaştım. Yatağımda yatıyordu. Annem bana küçükkende hep böyle yapardı. Saklanırdı. Sonra odamda bulurdum onu...
Yorhanı açıp annemin yanına yattım. Annem bana sıkıca sarıldı bende ona sıkıca sarıldım.
Gözlerim yavaş yavaş kapanmaya başlıyordu.

Şizofren (Ara Verildi...)Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt