Κεφάλαιο 58

11 2 47
                                    

Το επόμενο πρωί.

Πήγα στην κουζίνα να φάω κάτι.

Χ- Θα βγούμε σήμερα με την Φοίβη.

Τ- Εκεί που δεν την αντεχες καθόλου...

Χ- Σιωπή! Εσύ τι θα κάνεις σήμερα;

Τ-Δεν έχω ιδέα...

Χ- Άμα δεν κανονίσεις κάτι θες να κάτσεις μαζί μας;

Τ- Και να κρατάω το φανάρι;

Χ- Δεν θα κρατάς το φανάρι!

Τον κοίταξα.

Χ- Πες και στο Νικολά.

Τ- Τον συμπάθησες;

Χ- Όχι, αλλά προτιμώ να είμαστε εδώ όλοι μαζί που δεν μπορείτε να κάνετε τίποτα πάρα να είστε μονοί σας.

Στριφογύρισα τα μάτια μου.

Τ- Κάποια στιγμή θα μείνουμε οι δυο μας.

Χ- Αυτό φοβάμαι.

Τ- Εσύ δηλαδή με την Φοίβη δεν έχετε να μείνει πότε μόνοι σας;

Χ- Έχουμε μείνει αλλά δεν έχουμε κάτι τίποτα παραπάνω.

Τ- Δηλαδή πιστεύεις ότι άμα μείνω μονή μου μαζί του θα κάνω κάτι παραπάνω;

Δίστασε να απαντήσει.

Τ- Είμαι μεγάλο κορίτσι ξέρω πότε θα προχωρήσω.

Χ- Για έμενα είσαι πάντα το μικρο μου κοριτσάκι...

Το κουδούνι χτύπησε.

Ο Χένρι άνοιξε την πόρτα και ήταν η Φοίβη.

Τ- Όταν έλεγες ότι θα βγεις με την Φοίβη νόμιζα ότι εννοούσες ότι θα πας από εκεί να την πάρεις,

Χ- Ήθελε να έρθει μόνη της.

Φ- Ναι μπήκα στο λεωφορείο έκατσα με τα ακουστικά και διάβαζα το βιβλίο μου.

Τ- Τι πρωτότυπο...

Φ- Τελος πάντων τι λέγατε;

Τ- Λέγαμε ότι είμαι μεγάλο κορίτσι.

Φ- Ηλίθια είσαι!

Την αγροιοκοιταξα.

Φ- Τι; Αφού είσαι αφού ακολούθησες τους γονείς.

Τ- Δεν το θυμόμουνα.

Φ- Μνήμη χρυσόψαρου.

Τις έβγαλα γλωσσά.

Τ- Γιατί μαρη εσύ ήξερες για τους γονείς μου;

Φ- Ναι μου το είπε ο Χένρι!

Τ- Μονό εγώ δηλαδή δεν ξέρω.

Χ- Θες να σου πω;

Τ- Ναι!

Training a teenage girlΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα