Training a teenage girl

Κεφάλαιο 24

T- Τι εννοείς τελευταία φορά;

Είχε βουρκώσει και τα μάγουλα του είχαν κοκκινίσει.

Μ- Εδω ήταν η τελευταία φορά που μιλήσαμε,την επόμενη την βρήκα στο δωμάτιο της γεμάτη αίματα...

Τον πλησίασα και τον αγκάλιασα.

Μ- Δεν μπόρεσα να την προστατεύσω...

Είπε και ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του.

Ακούμπησε το κεφάλι του στον ωμό του.

Τ- Θες να μου πεις τι έγινε;

Μ- Ο Κέβιν την εκμεταλλευοταν σεξουαλικά και την χτυπούσε,εκείνη το κρατούσε κρυφό.

Τ- Γιατί;

Μ- Νόμιζε ότι θα έκανε κακό σε κάποιον που νοιαζόταν.

Τ- Σε εσένα;

Έγνεψε θετικά.

Μ- Την βρήκα τυχαία εδώ και μου τα είπε όλα...και την επόμενη μέρα την βρήκα ξαπλωμένη στο κρεβάτι της γεμάτη αίματα.

Τ- Αυτοκτόνησε;

Είπα διστακτικά.

Έγνεψε θετικά.

Μ- Την ίδια μέρα, πήγα στο σχολείο,βρήκα τον Κέβιν  και πριν προλάβει να πει το οτιδήποτε ξεκίνησα να τον χτυπάω. Είχα γεμίσει το πρόσωπο του με μελανιές και αίματα. Μας χώρισε ενας καθηγητής.

Τ- Και μετά τι έγινε;

Μ- Ο Κέβιν πήγε στο  νοσοκομείο και έμενα με έδιωξαν από το σχολείο.

Τ- Μισό λεπτό ,αφού εσύ άλλαξες σχολείο, ο Κέβιν πως βρέθηκε στο ίδιο σχολείο με εμάς.

Μ- Μόλις ανάρρωσε ήρθε στο ίδιο σχολείο για "εκδίκηση", και αυτό που έκανε σε εσένα το έχει κάνει σε πολλά παιδιά.

T- Δεν νομίζεις ότι είναι καιρός να πάρουμε την εκδίκηση μας;

Μ- Δεν μπορώ να τον δείρω  ξανά... θα με διώξουν ξανά και...

Τον διέκοψα.

Τ- Δεν εννοούσα να τον δείρεις! Εννοούσα να τον πληρώσουμε με το ίδιο νόμισμα!

Μ- Τι έχει σκεφτεί το πανούργο μυαλό σου;

Τ- Για τώρα τίποτα, άλλα κάτι θα σκεφτώ.

Είπα και χαμογέλασε.

Μέτα από λίγη ώρα

Άρχισε να νυχτώνει.

Ο καιρός άρχισε να ψυχραίνει.

Ο Μαξ με πήρε αγκαλιά.

Μ- Πάμε;

Τ- Πάμε.

Με συνόδεψε σπίτι μου.

Όταν μπήκα ο Χένρι ήρθε κατευθείαν και με αγκάλιασε.

Χ- Είσαι καλύτερα;

Τ- Να χάρης τον Μαξ.

Χ- Ευχαριστώ!

Είπε στον Μαξ.

Μ- Τίποτα!

Είπε και πήγε να φύγει.

Εγώ έφυγα από την αγκαλιά του Μαξ και πήγα στον Μαξ και τον αγκάλιασα.

Τ- Πρώτον σε ευχαριστώ και δεύτερον συγγνώμη!

Κοίταξα το πρόσωπο του.

Φαινόταν απορημένος.

Οπότε είπα να διευκρινίσω.

Τ- Ευχαριστώ που με έκανες να νιώσω καλύτερα και συγγνώμη που ήμουν θυμωμένη μαζί σου.

Μ- Τίποτα! Τα λέμε αύριο!

Τ- Τα λέμε!

Είπα και έφυγε.

Το επόμενο πρωί

Το κουδούνι χτυπούσε επίμονα και αφού ο Χένρι δεν κατέβαινε να ανοίξει...

Αναγκάστηκα να κατέβω εγώ.

Κατέβηκα τα σκαλιά.

Άνοιξα την πόρτα και είδα...

Γειά σας!!! ❤️❤️❤️

Τι κάνετε;

Άργησα λίγο να ανεβάσω αυτό το κεφάλαιο.

Άλλα ελπίζω να σας άρεσε...

Και άμα σας άρεσε πατήστε το αστεράκι.

⭐⭐⭐

Μέχρι την επόμενη φορά

Φιλάκια 😘😘😘

💗💖💗💖💗💖
💓💕💓💕💓💕
💙💜💙💜💙💜
🌹🌸🌹🌸🌹🌸🌹
🌺🏵️🌺🏵️🌺🏵️
🎆🎉🎆🎉🎆🎉