Training a teenage girl

Κεφάλαιο 39

Το επόμενο πρωί

Σηκώθηκα ακούγοντας τον Χένρι  να τραγουδάει το "High Hopes"

Τ- Γιατί τόσο κέφια;

Χ- Γιατί επιτελούς φεύγει...Πάει..πάει..πάει!

Είπε σαν τη θεοπουλα.

Τ- Στεναχωρεθηκες εε;

Χ- Σκέφτομαι να πάω σε ψυχολόγο.

Τ- Πάρε με και έμενα μαζί σου.

Το κουδούνι ξεκίνησε να χτυπά.

Και ταυτόχρονα ακουγόταν η γαϊδουροφωνάρα της Φοιβης

Χ- Πωωωω!!!!

Τ- Ήρθε η αδυναμία σου.

Του είπα και εκείνος στριφογύρισε τα μάτια του.

Άνοιξα την πόρτα και ήταν και οι δυο με τα μαγιό τους και τους κοίταξα ερωτηματικά.

Τ- Εμμμ...γιατί είστε ντυμένοι έτσι;;;

Φ- Εμμμμ...γιατί θα πάμε θάλασσα.

Τ- Ποιο ρωτήσατε;

Τζ- Πρέπει  να ρωτήσουμε κι'ολας; Δεν το ήξερα αυτό, όλα τελευταίοι τα μαθαίνουμε.

Ειρωνεύτηκε.

Τ- Τελικά εγώ είμαι ακόμα άρρωστη.

Είπα με βραχνιασμένη φωνή.

Φ- Εεεε δεν μας νοιάζει...πήγαινε άλλαξε!

Επειδή είδα το δολοφονικό βλέμμα πήγα να ετοιμαστώ.

Και τους έκλεισα την πόρτα  στην μούρη και άκουσα την Φοίβη να με βρίζει.

Τι ευγενική!!!

Πήγα ετοιμάστηκα και κατέβηκα.

Τ- Ωραία,πάμε να φύγουμε.

Τζ- Μήπως να πούμε και στον Χένρι;

Τ- Γιατί για να μην νιώθεις μειονεκτικά.

Φ- Αστέ θα το κάνω εγώ.

Τ- Ωχ!

Φ- Χενρι, θες να ερθεις και εσυ μαζι μας θαλασσα;

Φώναξε.

Και χωρίς να περιμένει απάντηση είπε:

Φ- Όχι,εντάξει, πάμε! Εγώ προσπάθησα πάντως.

Τ- Δεν το σχολιάζω!

Φ- Καλύτερα.

Τζ- Σας πειράζει να πω και στην Σοφί;

Φ- Ναι!

Τζ- Μα είναι η τελευταία μας μέρα εδώ και θέλω να την αποχαιρετήσω.