the fakes

~17~

Σοφ Πον

Σοφ: όπα όπα παιδιά . Κάτσε . Εσύ και καλά δεν ήσουν αιχμάλωτη και καλά

Κατ: κοίτα Σόφι . Είναι περίπλοκο

Σοφ: όχι δεν είναι περίπλοκο είναι χαζό και κουλό ταυτόχρονα. .

Κατ: ρε σοφία καταλαβετο δεν μπορούσα να αρνηθώ.

Σοφ: σε τι κατ σε τι !? Γτ όλοι νομίζετε ότι μπορείτε να μου τι φέρετε πισώπλατα .! Αλλά τέλος η καλή σοφία .
Λέω και πάω να φύγω αλλα γυρνάω και τους κοιτάω

Σοφ: θυμήσου αυτό που θα πω .η ζωή είναι ρόδα και αυτή η πουτανα γυρίζει.

Λέω και τους αφήνω να με κοιτάνε με την κατ να είναι στην αγκαλιά του Τζορτζ και τον Άνταμ να με ακολουθεί

Μπαίνουμε στο δωμάτιο του και του λέω .

Σοφ: εγώ φεύγω λέω και πάω να ξεντυθω

Άνταμ : θα σε πάω εγώ δεν σε αφήνω μόνη σου

Σοφ: καλά αλλά γρήγορα

...............

Φτάνουμε στην έπαυλη και ο φρουρός ανοίγει την πύλη με το που με βλέπει

Κατεβαίνω από το αμάξι και πάω κατευθείαν στο δωμάτιο μου

Ανταμ: σοφία εγώ πάω να τους ειδοποιησω

Σ: καλά σε λίγο κατεβαίνω

Πάω και κάνω ένα ντουζ

Στεγνώνω μαλλιά και τα ισιωνω .

Πάω στην ντουλάπα και διαλέγω από τα παλιά αγαπημένα μου ρούχα

Δεν σας άρεσαν έτσι όπως έγινα ε ας καλό δεχτούμε την παλιά καλή ατζελ πουστακια . Τώρα να σας δω

Κατεβαίνω κάτω και πάω προς την αίθουσα συσκέψεων.

Όλοι εκεί μαζεμένοι η μάνα μου ο πατέρας μου η παππούδες μου η θεία ο θείος και φυσικά ο Άνταμ .

Μπουκαρω κοπανοντας την πόρτα

Σοφ: λοιποννν λέω και με κοιτάνε κάποιοι με απορία και άλλοι με φόβο
Η μάνα μου δλδ . Και φυσικά ο πατέρας μου .

Σ: όπως όλοι ξέρετε η συμφωνία ήταν να πάω 18 και να πάρω την συμμορία αλλά μόνο αν ήθελα να συνεχίσω το σχολείο και να το τελειώσω .

Μαμά: ναι και .

Σ: περίμενε μαμά θα εξηγήσω. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να πάρω την συμμορία στα χέρια μου επιτέλους και να επιστρέψω στου παλιούς καλούς καιρούς

Μπαμπας: αυτο είναι ανοησία Σοφία τι λες

Σοφ: καλά τι νομίζατε πως θα εχαφτα τις μαλακίες σας για πολύ ακόμα

Παππούς : αγάπη μου τι λες

Μαμά: μπαμπά ας τη δεν ξέρει τι λέει

Σοφ: νομίζεις . Ξέρεις ποιους είδαμε σήμερα στην ωραία βραδυνή μας βόλτα αγαπημένη μου μαμά λέω ειρωνικα

Μαμά :.....

Σοφ: τον κανακάρη σου και την υποτιθέμενη κολλητή μου μαζί βόλτα .

Θεία: την κατ?

Σοφ: βλέπω υπάρχουν και άτομα που ξαφνιάζονται.

Θείος : σοφία ηρεμισε γιαλιζει το μάτι σου

Μπαμπάς : σοφία να σου εξηγήσουμε

Σοφ: δεν θέλω αλλες εξηγήσεις . Την σοφία που είχατε συνηθίσει να την ξεχάσετε .και να θυμηθείτε τη παλιά . Αυτή που όλοι λατρευουν

Θεία : σοφία τι λες

Γιαγιά : αφήστε την μόνη της με εμένα

Μαμά: μανα τι λες

Γιαγιά : σκάσε και βγες έξω . Όλοι έξω τώρα λέει και βγαίνουν έξω .

Γιαγιά: σοφία τι έγινε .

Σοφία : απογοήτευση λέγετε γιαγιά και πονάει όπως τότε . Όχι Βασικα πονάει περισσότερο.

Γιαγιά: το τι έγινε τότε είναι παρελθόν. Μαύρο σκοτεινό και κλεισμένο σε μια βαλίτσα . Αυτή τη βαλίτσα την πετάξαμε μαζί θυμάσαι

Σοφία: ναι αλλα-

Γιαγιά: σκέψου καλά σοφία . Μην Κανείς κάτι που θα το μετανιώσεις

Την αγκαλιάζω και τις λέω 'σαγαπω πολύ γιαγιά "

Γιαγιά: και γω Άγγελε μου

Βγαίνω έξω και τους βλέπω να κάθονται και να περιμένουν

Μαμά: σοφία -

Σοφία : θα μείνω στον Άνταμ για λίγο μην με πάρετε τηλέφωνο

Άνταμ: ναι ε πάμε

Πιγα πείρα κάποια πράγματα από πάνω όπως το λάπτοπ ρούχα εσώρουχα και κτλ
.
Μπαίνω στο αμάξι του Άνταμ και Λεω στον φρουρο να στείλουν ένα αμάξι αύριο στο ξενοδοχείο του Άνταμ .
..
Άνταμ: ( μου πιάνει το χέρι) μαζί
Λέει και χαμογελάει

Σοφ: τι ?

Άνταμ : μαζί θα τι περάσουμε αγάπη μου .

Σοφ: φοβάμαι του λέω και με φιλάει

_________________________________________