Love Genius

Chapter 32

(CRISTINA POV)

"Si Jerome na mismo ang nagmamadali na makasal sa akin."

Bakas na bakas kay Hazel ang pagkagulat sa mga nalalaman nya, para syang nanigas sa sobrang pagkagulat. Inaasahan ko rin naman na magiging ganyan ang reaksyon nya, pero ewan .. hindi ko alam kung bakit kailangan kong ipamukha sa kanya ang lahat ng iyon.

Siguro dahil gusto ko .. ako ang manalo? Gusto ko ako parin kahit hindi ako ang totoong mahal. Ayoko syang saktan pero kailangan nyang isaksak sa utak nya na kami na talaga ni Jerome ang nakatadhana sa isa't-isa at hindi silang dalawa.

After that ako nalang ang mag-isang naglalakad papunta sa classroom ko nang harangan ako bigla ni Sarrah.

"Why?"- i ask

"I know na may tinatago ka ring baho, Cristina."

Tsh?

"We're not close, so chupi."- i rolled my eyes

She smirk.

"Fiance mo si Jerome right?"

"And so?"

"Pero si Hazel ang mahal nya."

Napatigil ako bigla sa sinabi nya, p-paano nya nalaman 'yon?!

"How do i know? Dahil nakita at narinig ko ang lahat, nakita kitang umiiyak habang nag-uusap sila Jerome at Hazel."

Natahimik na ako, biglang nag-iba na naman ang mode ko dahil naalala ko naman 'yon.

"Gaano kasakit girl?"- pang aasar na tanong ni Sarrah.

Tinitigan ko syang mabuti.

"Ano ba talagang gusto sa akin, Sarrah?!"

She smirk at mas lumapit pa sa akin ng konti.

"Gusto mong mapunta talaga sa'yo si Jerome? Then join the our group."

"What?!"

"Tutulungan kita, maraming paraan para maangkin mo siya. Para hindi na maangkin pa ng iba."- she smirk

Napatigil ako sa sinabi nya.

"So .. huwag ka ng sumama sa mga freaks na 'yon. Hindi ka bagay sa kanila."

(GARNETT POV)

Breaktime, naisipan naman naming apat na sa labas naman kumain.

"Mas masarap pa talaga pagkain dito sa labas kaysa doon sa loob."- Ami said

"Sinabi mo pa, tapos ang mamahal pa."- Elisha said

Tumingin naman ako kay Hazel, pansin ko simula nang malaman nya ang tungkol sa engagement tumahimik na sya.

"Okay ka lang?"- mahinang tanong ko sa kanya.

"Not really."- walang ganang sagot nya

"Pag-usapan natin mamaya?"- i ask

Tumingin sya sa akin at marahang ngumiti.

"Garnett!"

Napalingon naman ako, napangiti ako agad nang makita ko siya.

"Oh George? Anong ginagawa mo dito?"

Halatang hinihingal sya ng konti, tapos medyo pawis pa. Ang alam ko may trabaho pa sya right?

"Gusto ko kasing ibigay sa'yo to eh."- sabay abot nya sa akin ng paper bag na maliit, kinuha ko naman agad. Pagcheck ko ng laman manggang dilaw pala.

"Alam ko kasing breaktime nyo ngayon, pang himagas ba."- he said sabay tawa nya ng simple.

Napangiti naman ako.

"Nag-abala ka pa."- i said

"Don't worry, gusto kong gawin 'to sa'yo lahat. Mas sumasaya ako kapag hinahatiran kita ng mga ganito."

Nanlalambot ang puso ko ngayon nang dahil sa mga effort na ginagawa nya. Deserve bang pag-hintayin ko sya hanggang sa makatapos ako ng pag-aaral? Parang hindi ko kayang gawin sa kanya yun eh.

"Ayiiiiieeeeeeeeeeeeeee sana all."- hiyaw nila Elisha and Ami.

"Huwag na kayong mainggit, magkaka-love life rin tayo."- Hazel said

Natawa naman kaming dalawa ni George.

"Kumain kana ba?"- i ask

Tumango naman sya agad.

"Oo kakatapos lang."- he smiled

*BLLAAAAGGGG*

Halos magulat naman kaming lima at agad napalingon. Pagtingin namin si Raven kasama nya yung tatlo. May nalaglag palang paso sa tabi nya.

Habang naglalakad sya papalapit dito sa direksyon namin ang sama ng aura nya, halos mapalunok ako. Hinawakan ko agad si George sa wirst nya at hinila sya ng konti. Kilala ko si Raven, iba sya kung magalit.

Akala ko iiwas na sya ng daan pero hindi, pumunta talaga sya sa harap ni George.

"G-George."- bulong ko, hinawakan naman nya ang kamay ko at marahang inalis sa wirst nya. Ningitian nya ako ng simple.

"Tabi."- seryosong utos ni Raven kay George.

Ngumise naman si George sa kanya.

"Pero maluwag ang daan doo pre."- George said.

"I said get out of my way."- matigas na sambit ni Raven.

Napapalunok ako, sinisenyasan ako nung tatlo na huwag akong makisali.

"Paano kung ayoko?"- seryosong sambit rin ni George

Halos mapangise naman ng sobra si Raven at halatang nababadtrip na.

"Sinabing tabi hindi ba?!"- sabay tulak nya kay George, hindi naman natumba si George.

"Eh sinabing ayoko nga hindi ba?!"- sabay tulak nya rin kay Raven.

"George!"- i said

Bakas kay Raven ang galit sa mukha nya, nagmadali syang lumapit agad kay George at sinuntok 'to agad. Napatumba si George, bago ba makaganti si George humarang na ako sa pagitan nilang dalawa.

"George! Raven ano ba?!"

"Tss, pwede ba huwag kang makisali!"- Raven said

"Bakit hindi ako sasali?! Sinasaktan mo na si George! Ano bang problema mo? ha?!"

Napansin nya bigla yung suot kong kwintas, halatang nagulat sya nang makita nyang suot ko ang kwintas na ibinigay na sa akin noon pa ni George. Kitang-kita ko kung paano mas nanggigil si Raven pero pinipigilan nyang huwag ilabas 'yon ngayon.

Napalunok ako at medyo umiwas ng tingin sa kanya. Hindi nagtagal sya na rin ang nag-back out, umalis syang mag isa palayo dito sa campus.

Nakatingin lang ako sa likod nya habang papalayo sya, hindi ko mapigilang hindi masaktan pero pinipigilan kong huwag umiyak.

"Kami na ang humihingi ng pasensya, Garnett."- Dexter said, pagkasabi nila nun sinundan nila si Raven.

Huminga ako ng malalim at tinulungan nang makatayo si George.

"Ayos kalang ba? M-May sugat ka."- i said, pumutok pala agad yung gilid ng labi nya

"I think ipagamot muna 'yan sa clinic."- Hazel said

"Hindi na, malayo naman sa bituka 'to. Kailangan ko naring umalis dahil may trabaho pa ako."- George said

Tumingin sya sa akin.

"Sorry ha, sorry sa nangyari."- he said

"Wala kang kasalanan kaya hindi mo kailangang mag-sorry."- i said

To be continued ...