Love Genius

Chapter 26

"Alam mo kung anong dapat mong gawin? Hiwalayan mo na!"- Ami suggestion, grabe talaga mag-advice nito.

"Hindi ko kaya?"

"Paanong hindi mo kaya?"- Elisha ask

"Mahal ko siya eh."- nag blurd na ang mga mata nya. Pati ako nasasaktan narin, feeling ko may kasalanan ako.

"S-Sorry guys, let's eat nalang?"- she said

FORWARD

Dismissal, nagpaalam ako sa tatlo na pupunta muna ako sa cr. Habang naglalakad ako sa corridor napahinto ako bigla nang makita ko siya.

Hindi sya pumasok, pero anong ginagawa nya dito?

Agad akong umiwas ng tingin at umatras nalang.

"Hazel."- pumunta sya sa harap ko

"Why?"

"C-Can i talk to you?"

Napatigil ako sandali ..

"No."- i answered tapos umiwas ulit ako, pero pinigilan na naman nya akong makaalis.

"Hazel i know we're has something special, right?"

Tumingin ako sa buong paligid tapos tumingin ako sa kanya ng mabuti.

"Wala. Kaya please tumigil kana?"

"Hindi ko na kaya eh, hindi ko na kaya na ipakita sa kanila na wala akong maipaglaban! Ikaw eh .. i-ikaw yung ipaglalaban ko sa kanila."

Napatigil ako sa mga sinabi nya, agad na natulo yung mga luha ko.

"B-Bakit ka ba ganyan? Hindi naman naging tayo eh, ni kahit magkaibigan hindi rin. At kung tutuusin hindi tayo close! S-So bakit ganito? Bakit parang mahirap para sa'yo ang desisyon na iwasan ako?"

"Because I'm inlove secretly with you!"

Napahinto ako sa sinabi nya, h-hindi ako makapaniwala.

Hinawakan nya ng marahan ang dalawang kamay ko.

"Oo Hazel, matagal na .. matagal na akong may gusto sa'yo. A-And I know na ganun rin ang nararamdaman mo para sa akin."- he said, hindi parin ako makapag-salita.

"I-I'm trying to hide it, but kapag ginagawa ko 'yon mas lalo akong nasasaktan."

Napalunok ako at napahinga ng malalim, tinanggal ko yung kamay nya sa kamay ko.

"Tama na! Paano nalang si Cristina ha? Hindi mo ba naiisip ang feelings nya? Mahal ka nya, Jerome!"

"I talk Cristina last night, pinipilit ko siyang lumayo sa akin pero ayaw nya!"

Nabigla ako sa sinabi nya.

"Bakit mo ginagawa 'yon, Jerome?!"

"Dahil ikaw ang mahal ko!"

Napa-sigh ako at halos maluha na ng tuluyan. Hazel bakit ganun?! Kung kailan kailangan mong umiwas dahil sa sitwasyon, siya naman ang lumalapit ngayon sa buhay mo? Tsk!

Pinunasan ko ang luha sa pisnge ko at tumingin ng seryoso sa kanya.

"Please? Nakatadhana kayo ni Cristina, m-magpapakasal na kayong dalawa. A-Ayoko ring masaktan sya nang dahil sa akin. Kaya please? Huwag mo siyang iwan."- pagkasabi ko nun marahan na akong naglakad palayo sa kanya.

Oo masakit para sa akin lahat ng mga binibitawan kong salita sa kanya. I'm crying .. pero heto ang tamang gawin.

"Huling pagkakataon na 'to."

Napahinto ako sa sinabi nya.

"Kapag lumingon ka, ako na mismo ang uurong sa kasal. Kahit na anong mangyari ipaglalaban kita. Pero kung hindi .. w-wala akong magagawa kundi matutunang mahalin si Cristina."

Halos mapatakip na ako ng bibig sa kakaiyak ..

Mahal kita Jerome ..

Pero sorry, ayokong mahirapan karin sa sitwasyon. Hanggat maaga lalayo ako sa'yo, kahit na masakit.

Huming ako ng malalim, marahan na akong humakbang ulit palayo hanggang sa tiniis kong hindi na sya lingonin.

I'm sorry Jerome ...

(CRISTINA POV)

"Kapag lumingon ka, ako na mismo ang uurong sa kasal. Kahit na anong mangyari ipaglalaban kita. Pero kung hindi .. w-wala akong magagawa kundi matutunang mahalin si Cristina."

Habang nakatago ako dito sa likod ng pader, halos mahulog lahat ng mga luha sa pisnge ko habang naririnig ang mga sinasabi ni Jerome.

M-Mahal nya si Hazel?

H-Hindi ako makapaniwala .. s-sobrang sakit. Yung malalaman mo nalang na nasa paligid mo lang pala ang babaeng nagugustuhan ng lalaking gusto mo?

Halo-halo yung nararamdan ko, galit at sakit. Nagagalit ako sa sarili ko dahil hindi ko magawang palayain si Jerome kahit pa na ramdam ko na hindi nya ako magagawang mahalin, nasasaktan ako dahil hindi ko alam na nasasaktan silang dalawa nang dahil sa akin ..

P-Pero paano naman ako?

Nag-mamahal lang rin naman ako.

Nasasaktan din ako ..

________________________________

Nag-kunwari akong nagpapasundo kay Jerome, i message him kahit pa na nag-away kagabi. I know na hindi nya ako matitiis. Pero dahil rin 'yon sa kasunduan kaya nya nagagawang mag-tiis sa akin.

Ngayon ko lang na-realize ang lahat-lahat, sobra na akong nasasaktan. B-Bakit hindi ko sya kayang hiwalayan? Ginagawa kong tanga ang sarili ko sa lalaking alam kong hindi naman ako ang gusto!

Nandito ako ngayon sa labas ng gate hinihintay sya. Habang hinihintay ko sya nakita kong palabas sila Hazel dito, huminga ako ng malalim at tumayo.

"Uuwi na kayo?"- i ask

"Ikaw pala Cristina, oo uuwi na kami."- Hazel smiled

"Eh ikaw?"- Elisha ask

"Ahm hinihintay ko si Jerome, susunduin nya kasi ako."

Napansin ko agad na napaiwas ng tingin si Hazel. I feel sorry! Nakita ko naman bigla si Jerome na papalapit dito sa amin.

"Hon!"- tawag ko sa kanya, lumapit sa amin agad si Jerome. Kitang-kita ko ang pagtama ng mga mata nilang dalawa, agad kong hinawakan ang kamay ni Jerome sa harap nila, sa harap ni Hazel.

"I'm hungry, gusto kong kumain sa labas with you."- i said to him

Ngumiti sa akin si Jerome at hinawakan ng mabuti ang kamay ko.

"No problem."- he smiled

Ningingitan nya ako ngayon, pinapakita nya kay Hazel na gagawin nya ang sinabi nya.

To be continued ...