"Its been years, Mhareeya!" This old man said and hugged me
Uhm.. My Grandpa to be exact
Ngumiti ako at nagmano sakanya "Papang naman didnt I tell you to start calling me rheeya?"
He pinched the bridge of my nose "Are you ready for your gift?"
"Papang!" I screamed my head off. Birthday na birthday ko kinukurot Ilong ko eh
---
"What are we gonna do here? Tuturuan mo 'ko mag pintura, Pang?" tanong ko habang palakad lakad sa napaka gandang art studio nya. He didnt even open his mouth to answer me so I just decided to follow him na papunta sa isang kwarto
This room isnt just an ordinary room. The big majestic portrait of my Mamang is here. She's so beautiful. Maybe if I was already alive in their generation, I would definitely court her. I dont know if my Grandmother liked women. But I do Hehe
Actually, I looked like my Grandmother. Its silly but I believed that I am her Reincarnation. I also feel strange-familiar feeling everytime I stare at her face.
Pinamagatan itong Chantreena. Dad said that was Mamang's new name. Pinapalitan nya ang pangalan nya nang ikasal sya.
"Nakatitig ka nanaman kay Nelly, Apo" pagbasag ni Papang sa katahimikan. Naupo ako sa tabi nya at sabay namin pinagmasdan ang portrait
"What are we exactly doing here?"
"Kahit kailan ka talagang bata ka. Simula nang ipanganak ka hindi ka pa gumamit ng 'po' saakin"
Its true. I dont know, brad. Lolo ko sya pero irita ako lagi sakanya. Mainit ang dugo na di malaman
Tumayo ako at linapitan si Mamang. Hinawakan ko ang artwork. May alikabok na. Tinignan ko ang mga mata pababa sa labi a-and fuck.. N-Ngumiti.
---
"I-Iniirog din kita, Chantreena"
"Ngunit ikakasal ka na.. Sa isang lalaki pa"
"Itakas mo ako! Mag tanan tayo--"
"Nahihibang ka na ba, Nelly?"
"P-Parang awa mo na. H-Hindi ko kakayanin magpakasal sa taong hindi ko tunay na minamahal"
"Sa maliit na dating bahay ninyo sa bukid. Magkita tayo mamaya. Alas kwatro ng hapon. Huwag kang mahuhuli, Maghihintay ako"
--
"Napaka walang-hiya mo. Akala mo ba hindi ko malalaman ang balak nyo ng mapapang-asawa ko?" sigaw nya at sinampal ako ng pagka lakas-lakas
"Una palang, saakin na sya. Alam mo yan, Renato! Ngunit pinagsamantalahan mo ang kalasingan nya dahilan upang magdalang tao sya!" ani ko habang nakatingin sa nagliliyab nyang mga mata
"Ang babae ay kailanmam hindi mapupunta sa kapwa-babae. Kalalakihan pa rin ang hahanapin nito at wala kang magagawa doon, Chantreena"
---
Blood. Knife. Dead Woman. Freezer Box. A Man.
---
Nagising ako dahil sa likidong isinaboy saakin. Gas.
"Gising ka na pala, Mhareeya. O dapat ba kitang tawaging Chantreena?" nagulat nalamang ako dahil hindi ako makagalaw. Nakatali ako sa isang upuan.
"Manahimik ka" sambit ko at tinignan ang nagliliyab nyang mga mata
"Alam mo na pala ang nangyayari"
Hindi ako sumagot. Kailangan ko makahanap ng paraan para makatakas
"Yang mga buto sa tabi mo. Sayo 'yan. Hindi ba nakakamangha? Nabuhay ka sa pangalawang pagkakataon at mamamatay ka muli saaking mga kamay" tinignan ko ang tinutukoy nya. Nakakapang-hindik-balahibo makita ang dati 'kong bungo.
I get it.
I am reincarnated as Mhareeya and I was never Nelly.
Chantreena isnt my Grandmother but I am Chantreena.
That failed love of mine with Nelly isnt the reason why i'm here again. This is about the justice of my death.
And I realized, As long as this Man is alive, I cant be alive.
----
"This is your gift"
he said while smiling before setting me on fire
"ᴅᴇᴀᴛʜ" I whispered
