Please leave comments so I can stay motivated in writing this! Tysm!
-thealibata
Chapter 3
I spend my weekend with my family before finally going back at school. Before I could finally reach my dorm ay may narinig akong mga sigawan. It seems like it's from the court. May naglalaro ata.
I found myself walking towards the court and I stood there in excitement na may naglalaro pala ng volleyball!
I'm a volleyball enthusiast kahit hindi naman ako marunong humawak ng bola. My brother would always tease me na baka daw mabalian ako ng buto kung magspa-spike ako.
You see, I'm a petite girl. Kinulang pa sa height. Wala talaga akong pag asa sa sports kaya todo support na lamang ako especially kapag UAAP season na.
I sat down at a nearby seat from the entrance. Maraming tao sa court. Seems like entertainment ito ng mga nagdodorm.
"Good receive! Set by Almino andddd Spike!" nagsigawan nanaman ulit ang mga tao.
"Flying and scoring! Hernandez is on peak! Already at 20 points at this match!" So hindi pala ito friendly game. Isa itong liga ata.
Hinanap ng mata ko si Hernandez. 20 points is not a joke in a match! Kailangan ko siyang makilala at mastalk sa SNS!
I'm not a real stalker. It just a hobby na kapag may nagustuhan akong player, susuportahan ko.
"That's him?"
"Hernandez? Yes. The one with an eye smile. Maliit na nga, ngingiti pa, o di ayan, wala ng mata." napatawa siya.
I looked at her in awe. I did not notice her presence awhile ago.
"Magaling diba?" she smiled.
Napatango nalang ako at binalik ang tingin sa court.
I was really astonished of what I'm seeing. Ang lakas ng palo ni Hernandez! Hindi nakakaabot ang blockers ng kabilang grupo.
He seems unstoppable.
Nakakascore lang ang kabila mula sa kaniya kapag napasobrahan sya sa pwersa at naa-out ito.
Kahit sa backrow ay effective siya. He is literally flying! Everything happened so quickly na natapos na pala ang game. As expected, nanalo ang grupo ni Hernandez.
Napatayo ang babae sa tabi ko.
"I'm Nikka and you're?"
"Lou. Just call me Lou." I smiled. She smiled back.
"Okay Lou. I need to go. Tapos na ang laro ng mga mokong. See you around!" at tumakbo papunta sa mga players. She probably knows someone from them.
I decided na huwag na muna bumalik sa dorm. It's near five in the afternoom. I want to go to a mall.
Nag aral ako sa Bacolod ng dalawang taon at hindi ko magkakaila na namimiss ko na ang mamasyal. Okay na rin siguro ito para makapamili rin ako ng groceries.
I grab a motorbike at sinabihan na sa CityMall ang punta ko.
Being a foreign in the place, I opened my map atleast alam kong nasa tamang direksyon ako dinadala ni manong.
As I reached the place, it is so refreshing! Ang sarap talaga ng aircon! Ang lamig! I started to roam. Went to several beauty shops and bought things I shouldn't have! :3
Hindi na ako lumingon sa iba pang shops at dumiretso na sa grocery store. Namili na ako ng mga madaling lutuin. Hotdog, eggs, chicken dahil marunong naman ako mag adobo and such.
Higit 500 rin pala ang nagastos ko. Tinignan ko ang wallet ko.
Isang libo para sa isang linggo ko rito. Isinantabi ko ang 200 pesos para pamasahe pauwi sa Bacolod. Tinignan ko ang mga beauty mask na binili ko.
I sighed.
Ang tanga ko. Dapat sa pagkain ko nalang inilaan ang perang binili ko. Nalagpasan ko na ang Jollibee. Balak ko pa naman sanang bumili ng paborito kong spaghetti.
Napatungo ako. I guess next time nalang ako bibili.
"You won't buy something?" napatalon ako ng biglang sumulpot ang lalaking naghatid sa akin noong gabing iyon. Wearing still his jersey.
Hernandez.
Yes. That guy na naghatid sakin noong gabing iyon at ang lalaking ace sa volleyball ay iisa.
"Hey?" napatingin ako sa kaniya. I sighed again and pouted.
"Next time nalang. Wala na kong pera."
He smiled. Tsk. Hindi na kita mata niya. Bat kasi ang singkit.
"Sige na. Libre ko. Nanalo team namin kanina sa laro. It's a victory dinner" he said.
"Hindi na. Uuwi na ko." tanggi ko. Napahinto siya at napaisip.
"Can I buy you atleast spaghetti? Schoolmates naman tayo eh. Might as well let's be friends." he again smile.
Oh I hate that smile.
at teka? bibilhan? Hindi ko nga siya kilala except his last name na nakita ko lang sa jersey niya!
"Oh no no. I need to go. Bye!" Agad akong tumalikod.
Nagulat ako ng hinawakan niya ang braso ko.
"He-hey!" Hinablot ko mula sa kaniya ang aking braso.
How dare he! Eh hindi nga kami magkilala! This is just our 2nd meet!Dali dali akong naglakad paalis sa kaniya.
"Lou!" napabilog ang mga mata ko at tila automatikong napahinto ako sa paglalakad ng tawagin niya ang pangalan ko.
How did he knew that?
Napalingon ako sa kaniya.
"My name's Sartizo. Call me Izo. Kung naalala mo pa ako," He again smile.
He whispered the last part that I failed yo hear what he says!
"Take care! See you again!" at agad na naglakad pabalik sa mga kasama niya. My mouth fell hang open.
Tila nagloloading ang utak ko. Did he just introduced his name while shouting in front of all these people?!
Napatingin ako sa palibot. I stood there embarassed as some stare at me with amusement. Ang iba naman ay parang nakikilig! Anong nakakakilig doon!
Napayuko ako at dali daling naglakad palabas. How dare that chinito guy embarassed me!
Oh my! How I hate that smile!
