ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ အေမေျပာတာကိုၿပီးေအာင္နားမေထာင္ပဲ ထြက္သြားေလသည္။
"ေဒါက္ ေဒါက္.....ေဒါက္ေဒါက္
အိမ္ရွင္တို႔ .... အိမ္ရွင္တို႔"
"လာၿပီ လာၿပီ....
အယ္ ဝမ္ရိေပၚ ....
ဆရာဒီမွာေနတာဘယ္လိုသိတာလဲ
လာ အိမ္ထဲဝင္ ....
ထိုင္အုန္း ဆရာအေအးသြားေဖ်ာ္ေပးမယ္"
"ဟင္ ...ဆရာ?
ရတယ္ေတာ္ၿပီ
ဒီအိမ္ကိုေျပာင္းလာတာ ဆရာလား....
ကြ်န္ေတာ္က ေဘးအိမ္မွာေနတာ
(ဟင္ ဒါ ဒါဆို ငါ့ကိုစာျပေပးမွာ က ...
ဆ... ဆရာ ေရွာင္းက်န္႔ေပါ့)"
"ေဩာ္ ဒါဆို ဆရာ စာျပေပးရမွာ မင္းကိုေပါ့?"
"ဟုတ္မယ္ထင္တယ္"
"ဒါဆို မဆိုးပါဘူး အထူးတလည္ မိတ္ဆက္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး ရင္းႏွီးၿပီးသားဆိုေတာ့"
"ရင္းႏွီးတယ္? ကြ်န္ေတာ္တို႔က ဘယ္တုန္းကရင္းႏွီးသြားတာလဲ"
ေရွာင္္းက်န္႔ တစ္ေယာက္ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အေမးမွာဆြံ႕အ သြားေလသည္။
"ဟင္ ... အင္း... ထားပါေတာ့ေလ မရင္းႏွီးဘူးဆိုလည္း ရင္းႏွီးေအာင္ေနၾကတာေပါ့
ဒါနဲ႔ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ"
"အိမ္က မုန္႔ပို႔ခိုင္းလိုက္လို႔
ၿပီးေတာ့ဆရာ့အိမ္ကို ကူရွင္းေပးဖို႔ေျပာလိုက္ေသးတယ္
ကြ်န္ေတာ္ဘာကူေပးရမလဲ"
"ရပါတယ္ အကုန္ရွင္းၿပီးေနၿပီ မကူနဲ႔ေတာ့
ေန႔လည္ကအတန္းခ်ိန္မရွိေတာ့တာလား"
"မဟုတ္ဘူး ပ်င္းလို႔ျပန္လာတာ ဆရာလည္းမရွိတာနဲ႔...."
ဝမ္ရိေပၚ စကားကိုရပ္လိုက္ရေလသည္။
စကားကိုလႊတ္ခနဲေျပာမိသြားေသာရိေပၚ
မၾကာခင္အကုန္ေပၚသြားႏိုင္သည္။
"ဟင္ ေန႔လည္ဝင္မယ့္ဆရာမရွိဘူးလား"
"မ... မဟုတ္ဘူး ဒီတိုင္း ပ်င္းလို႔"
"ေဩာ္.....
ဒါဆို ညေန စာစသင္ေတာ့မယ္ေနာ္ အဆင္ေျပလား"
"မား က ဒီေန႔စမယ္ေျပာထားတာလား"
"အင္း သူက ဒီေန႔အဆင္ေျပရင္ ဒီေန႔စသင္ဖို႔ေျပာထားတာ
ဆရာ့အေနနဲ႔က ကိစၥမရွိေပမယ့္ မင္းအဆင္မေျပရင္ ေနာက္ရက္ေရႊ႕လိုက္မယ္ေလ"
