"ေျပာမွာသာေျပာစမ္း ေလေၾကာရွည္မေနနဲ႔"
"ဒီလိုပါကြာ ဆရာကေနမေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး
အိမ္ေျပာင္းထားလို႔ လိုအပ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ဝယ္ရမွာမလို႔တဲ့ အာ့ေၾကာင့္ခြင့္တင္တာ တဲ့
ရပလား"
"အဟင္း အဟမ္း ဟုတ္လား... ၿပီးတာပဲ"
"ဝမ္ရိေပၚ မင္းေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနၿပီ ရုပ္ႀကီးကိုက"
"ျဖစ္ျဖစ္ကြာ"
ဒီလိုႏွင့္ ႏွစ္ေယာက္သားစကားႏိုင္လုကာ
အတန္းထဲဝင္သြားေလသည္။
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ အတန္းထဲတြင္ စိတ္မပါလက္မပါပံုစံႏွင့္ထိုင္ေနေသာ္လည္း အတန္းေရွ႕တြင္ေတာ့ မိန္းကေလးမ်ားက ဝမ္ရိေပၚအား လာၾကည့္ေနၾကကာ ေအာ္ဟစ္ေနေလသည္။
သူတို႔ကိုယ္သူတို႔သတ္မွတ္ထားၾကပါသည္တဲ့ေလ
ဘာတဲ့... ရိေပၚရဲ႕ ဖန္ကလပ္ မန္ဘာဝင္ေတြ တဲ့
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ သင္ေနသည့္စာထဲတြင္ေတာင္အာရံုမရွိတာ
ထိုမိန္းကေလးမ်ားကိုျဖင့္ ဖုတ္ေလတဲ့ငါးပိရွိတယ္လို႔ေတာင္မသတ္မွတ္ထားသည့္ပံု
********
"က်ိဳးခ်န္... ငါမတက္ခ်င္ေတာ့ဘူး ျပန္ေတာ့မယ္
မင္းေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး လိုက္မွတ္ထား ၾကားလား
ၿပီးရင္ငါ့ကိုစာအုပ္ျပန္ငွား ငါလစ္ၿပီ"
"ေအးေအး လစ္
သူ႔ဆရာ မရွိေတာ့
မ်က္ႏွာကရွစ္ေခါက္ခ်ိဳးနဲ႔ အာ့မ်ား ဟိုကေလးမေတြက သူ႔ကိုသည္းသည္းလႈပ္ေနတယ္"
ဝမ္ရိေပၚ ဆူပုပ္ပုပ္ႏွင့္ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာေလသည္။
"ရိေပၚ ေရ .... သားေလး မားဆီလာအုန္းခဏ"
"ဟာဗ်ာ ခုမွေရာက္တာကို...."
"ခဏပါပဲ ...ေနပါအုန္း ေန႔လည္အတန္းခ်ိန္မရွိလို႔ျပန္လာတာလား"
"မဟုတ္ဘူး အရမ္းပ်င္းလာလို႔ စိတ္မပါေတာ့လို႔
ျပန္လာတာ ေျပာေလ ဘာခိုင္းမလို႔လဲ"
"ေဩာ္ ေအး ဟိုဘက္အိမ္ေျပာင္းလာတဲ့ဆရာ ကို
မုန္႔ေလးသြားပို႔ခိုင္းမလို႔ မင္းကိုစာသင္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ေရာေလ"
"သိပါတယ္ဗ်ာ ဒါပဲေျပာေန
ေပးရံုပဲမလား... ေပး"
"ေပးၿပီးတန္းျပန္မလာနဲ႔အုန္း ပစၥည္းေတြကူေရႊ႕ေပးလိုက္အုန္း တစ္ေယာက္တည္းလုပ္ေနရတာေနမွာ
မနက္တည္းက
ၾကားလား ရိေပၚ ..."
