Ο ΗΓΕΤΗΣ(THE LEADER)

12.

Η ομιλία του Λίαμ στο Γαλλικό Ινστιτούτο κράτησε αρκετή ώρα. Μίλησε για την Γαλλία την χώρα του φωτός, τις υπέροχες γεύσεις και γνώσεις που έλαβε την γνώση να μάθει να μιλάει την γλώσσα τους και προπάντων ευχαρίστησε τους ανθρώπους που έμειναν μαζί του μέχρι το τέλος.

Η μεγάλη αίθουσα του Γαλλικού Ινστιτούτου είχε γεμίσει ασφυκτικά από όλα τα καλά πρόσωπα όπως Υπουργοί, ο Πρωθυπουργός της Γαλλίας οι επίσημοι του Ινστιτούτου καθώς και τον Γάλλο Πρόεδρο όπου δεν μπορούσε να λείψει από την ομιλία αυτή, χωρίς την Κυρία του κάτι που ανακούφισε αρκετά την Μαρί εκείνη την στιγμή. Δεν θα άντεχε να αντίκριζε για άλλη μια φορά αυτή την αγενέστατή γυναίκα που ποτέ δεν είχε καλό λόγο για κανένα. Ψάχνοντας λίγο παραπάνω, ανακάλυψε ότι ποτέ δεν παραβρισκόταν σε επίσημες εκδηλώσεις ή ομιλίες του άντρα της για τον λόγο ότι δεν την χώνευε κανείς. Είχαν ακουστεί και μερικά σκάνδαλα πάνω στο όνομα της κάνοντας την παρουσία της ασφυκτική γιατί ποτέ δεν σταματούσε να σνομπάρει και να μιλάει με πολύ άσχημα λόγια. Αντιθέτως η Μαρί, είχε δώσει μια πολύ καλή εντύπωση. Ντυμένη στο ακριβό μαύρο ταγέρ της και ένα διαμαντένιο μαντήλι δεμένο στο λαιμό της, τα μαλλιά της ελεύθερα με ένα ελαφρύ πιάσιμο στα πλάγια, έδειχνε όμορφη με το χαμόγελο στα χείλη, ευγενική και ομιλητική. Όλοι μετά το γεγονός που έγινε μεγάλη είδηση στο κόσμο ήθελαν να την γνωρίσουν και να της κλέψουν μια κουβέντα, αυτή με εγκάρδια τους χαιρετούσε προσπαθώντας να μην αφήσει κανένα παραπονεμένο.

Όσο άκουγε τον άντρα της να λέει τον λόγο του, ένιωθε τόσο περιφανή για αυτόν που νόμιζε ότι η καρδιά της θα σπάσει από υπερηφάνεια. Θυμήθηκε την χθεσινή τους νύχτα, πολλά χρόνια είχε να νιώσει έτσι από το πρώτο τους ραντεβού, βέβαια τώρα τα πράγματα ήταν διαφορετικά οι υποχρεώσεις ήταν πολλές και ένα από αυτές ήταν να σώσει ξανά το μαγαζί της. Μπορεί να έγινε η Πρώτη Κυρία αλλά το μαγαζί της δεν θα το άφηνε να χαθεί. Αυτή την φορά δεν θα έμπαινε στην κουζίνα, η παρουσία της και μόνο σαν ιδιοκτήτρια του μαγαζιού θα προκαλούσε το ενδιαφέρον σε πολλούς και έτσι θα ξανά γέμιζε. Θα έκανε μερικές αλλαγές και ένα μεγάλο άνοιγμα ξανά, όπως είχε κάνει τότε όταν πρωτοξεκίνησε, που στην αρχή δεν πατούσε ψυχή αλλά με την ανάλογη διαφήμιση άρχιζε δειλά δειλά να έρχονται οι πρώτες παραγγελίες και μετά τα χαρτάκια δεν είχαν τελειωμό. Το πάσο της ήταν πάντα γεμάτο και αυτό ήταν που την χαροποιούσε απίστευτα.

Μετά την ομιλία του πήραν απευθείας τον δρόμο για το αεροδρόμιο ώστε να γυρίσουν έγκαιρα στην Αμερική. Πήραν πολλές εμπειρίες πάνω σε αυτό το ταξίδι, ένα από αυτές είναι ότι κανένας δεν είναι τέλειος και δεν δείχνει τέλειος. Πάντα οι περισσότεροι ήθελαν το κακό σου και όχι να χαίρονται για το δικό σου καλό.