Red Strings

02

"Arabella?" Napalingon ako, Papa looked so exhausted as he entered the house. Kanina pa siguro siya pabalik-balik doon.

"Po?"

Kanina nagpaalam si Tito na kakausapin niya si Papa, ang bilis naman ata?

"Let's go to the farm right now, may ipapakita lang ako sayo."

I sighed. Ayoko sana pero wala rin naman akong magawa dito.

This time, nagdrive si papa ng maliit na pick-up truck papunta roon. It is probably used for delivering goods.

Nang makarating kami, nagabot si Papa sa akin ng farm hat. It was a protection, kahit palubog na ang araw mainit parin ang singaw dito.

Hindi ganon maputik ngayon, 'di katulad nung mga ibang naging pagbisita ko dito. Sabagay ay maaraw ngayon kaya hindi basa ang lupa. Suot ko pa naman ay puting sapatos partnering with a drawstring zipper straight denim shorts and a simple white sleeveless top with button designs in the middle.

"Eto, Bella, you should always check the vegetables here. Dapat ay hindi masyadong hinog," He picked up a tomato. "Like this, masyadong red-orange na, dapat inaani na 'to."

Nilibot ko ang paningin sa mga ibang hilera pa ng mga gulay na nakatanim. There's tomato, squash, may pumpkins din, carrots at maging sili. Sa bandang doon mga lettuce pa atang nakatanim.

Nakakapagod sigurong libutin mo 'tong lahat araw-araw at icheck ang mga gulay. They export these goods mostly in Manila o kaya sa mga ibang restaurants din dito sa Batangas, ito ang kinukuhanan nila ng supply.

"Are you listening, Leizel Arabella?" Bumalik ang tingin ko sa kanya. Masyado akong namangha sa nakikita ko ngayon. I only nodded at him.

"You should always carry a basket with you kapag maglilibot ka dito kasi kailangan araw-araw ka mag-check. It is to prevent the over ripeness of the fruits and vegetables, hindi magiging maganda ang pagexport natin kung ganoon ang mangyayari." I nodded again but everyday? That sounds tiring.

Nagpatuloy lang kami sa pagtitingin ng mga nakatanim doon habang tinuturuan parin ako ni Papa.

Now I found this so interesting pero hindi pa rin ganoon nagugustuhan ang business. I feel like this is just the basics, etong mga tinuturo sa akin ni Papa, there is still more to learn in businesses like this.

I tried harvesting some of them para matuto. I'm happy that I'm learning these things, kahit papano may gagawin na rin ako ngayong bakasyon. Although a few more weeks bibisita na kami ni Mama sa Manila para mag asikaso ng enrollment ko at mga ibang papeles.

Earlier she was not around the house, siguro ay inaasikaso na din ang condo ko doon. I told them that it was fine na kahit kay Alex na lang din ako tumuloy but being Alex himself, he doesn't want me there. I can't believe may gusto siyang itago saakin. Mas maba-bantayan niya nga ako e kapag doon ako sa kanya.

Nagpaalam muna si Papa na may aasikasuhin na delivery kaya nauna na siyang umalis, doon muna ako nag stay sa parang cottage dito.

I saw a woman separating the harvested crops from a basket to another. Hindi ko ito namukhaan mas makulit ako dito sa Bulacan kaya halos lahat narin ng nagtatrabaho dito ay nakakausap ko. SIguro ay kasama siya ni Papa magtrabaho dito I saw that she's also incharge in organizing the crops.

Nilapitan ko siya. "Hi po!" I said with a smiling face.

She looked back to me and I was shock with the expression in her face. She's so intimidating to look at. Parang gusto ko na umatras agad and add the fact that she didn't said hi back. Ang taray naman?