Red Strings

02

c.two

Lumipas ang mga araw at wala naman akong masyadong nagawa dito sa bahay. Nandito ang mga iilang paboritong libro na binabasa ko sa Bulacan kaya iyon nalang ang naging libangan ko. Minsan inuutusan ako ni Papa na dumaan sa farm pero hindi rin sumusunod. Depende sa mood ko kung kelan ko lang gusto pumunta doon at matuto.

Nakahiga lang ako dito sa kwarto ko at may hawak na libro. I picked up my phone at nag picture gamit ang back cam na ipinapakita ang libro at nakatapat sa bintana, the lighting was good. Inilagay ko 'yon sa Instagram story ko.

I also checked my messages, it's still a few weeks passed after the graduation at sinabi ni Topher na siya ang magmemessage pero wala pa hanggang ngayon. I understand that he is maybe a bit awkward with me, nahihiya na siguro dahil siya pa ang nag volunteer na tumigil manligaw.

I finished about a few pages of the book, naburyong din agad. Napansin ko ay maghahapon na din, nagdesisyon muna ako na bumaba.

"You don't usually go home here, Alexandro. May nangyari ba sa Manila?" Narinig ko si Tito Arnold habang pababa.

Nandito pala sila? Malamang, Leizel. You didn't do anything kundi magkulong lang sa kwarto.

"Are you skipping class?"

"No, Dad. I just want to rest here. Halos hindi na ko makahinga doon and besides it's summer so Leizel will stay here." Si Alex, my cousin, but Tito Lolo Arnold is the brother of my Lola Florence kaya malayo but growing up itinuring na naming magkapatid ang isa't isa.

"Can I stay for a while, Da-" Napatigil siya ng makita akong nakababa na ng hagdan. Nakaupo sila sa Dining table ngayon tila may meeting. "See? I told you, Dad!"

Then he hugged me, I missed this Kuya. In Batangas I needed him most of the times pero we can't do anything. Sa Manila rin siya madalas because he's taking his 3rd year college of Law there.

But soon lilipat narin ako ng Manila para mag Senior High.

"Alex!" I cheered.

He chuckled. "Hindi mo parin ako tatawagin na Kuya?"

"No." Kumalas na sa yakap. "Gusto mo bang matanda ka? Wag na yun sus! Ilang taon lang naman agwat natin?" I joked. Of course he's still my Kuya!

"Tss. I'm already 22 and you're just 16, anong malapit doon?" He said habang nagmano ako kay Tito Lolo.

I rolled my eyes jokingly. "Eto malapit." I said sarcastically at tumabi ako sa kanya connecting it to what he said.

He looked at me parang nagke-kwestyon kung anong ginagawa ko.

"Huh?" Napairap ako, this guy! Ang baduy pagdating sa mga jokes.

"Gosh! You're so slow!" Humiwalay na ko sa kanya at umupo.

"Corny mo. I get it. Tss." He said and I mocked him. Whatever.

Then I looked back at Tito Lolo. "Hi, Tito! Napadaan po kayo?"

"Ah, Oo. I need to talk to your Dad. Nagkasabay pa kami ni Alex umuwi dito." He said. They live in Pampanga at madalas si Tito lang ang umuuwi dun because Alex has his own condo in Manila.

I nodded. I heard they're not in good terms these days, yun siguro ang paguusapan nila.

"Oh.. nasa farm siguro siya, Tito." Sambit ko.

"Sige, maiwan ko muna kayo dito."

"And Leizel," He looked back at me. "Talk to Alex ewan ko kung may problema ba yan kasi biglaan na lang umuwi dito." Paalam niya at narinig ko pang napabuntong hininga si Alex.