Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

kabanata 23

I smile. "Thank you"

Tumango nalang sya. "Sure ka bang kaya mo na dito? You know, I can always free my time for you—"

Winasiwas ko ang kamay ko sa ere. Para senyasan sya na umalis na. "Don't bother. I can do it"

She smile. "Y-you sure?"

Tumango nalang ako. "Sige na. Umalis ka na, magpapahinga na ako-"

"Gaga, ang tagal mo ng natulog ah." Jannilyn chuckles. Hinablot nya na ang isang bag sa may sofa.

I nod. "Okay na ako. Salamat Huh? Ingat ka!" Sigaw ko para tuluyan na syang umalis. "Sige na! Isara mo yung pinto Ah—"

Bibiruin ko pa sana si Jannilyn, nang kagaya ko mapalingon din sya sa pinto.

Natigilan ako sa pagsasalita nang bumukas ang pinto. Parang may humaplos sa puso ko nang makita ko syang nakatayo doon.

"D-david" I whispered to myself.

Masama ang tingin nya saakin. Halata din ang pawis na tumutulo sa noo nya. Parang minadali nya ang pagpunta dito.

Jannilyn cleared her throat. Napatingin naman ako sa kanya. She's looking at me.

"Una na ako khaning" She look at David. "A-atlis ngayon, mas kampante ako na may magbabantay sayo"

Tumango nalang ako. Hindi ko na magawang lingunin muli so David. Shit. Naguguilty ako sa paraan ng pagtrato ko sa kanya kanina.

"Paano, ikaw nang bahala kay Khaning. Huh?" Rinig kong sabi ni Jannilyn. "May trabaho pa kasi ako ih"

Halos lumukso ang puso ko nang marinig ko ang mga yabag nya palayo. Umayos nalang ako sa pagkakahiga nang maramdaman ko ang pagkirot ng dextrose sa kamay ko.

"Tutulungan na kita—" I pressed my lips the moment I heard him speak.

Umiling ako. "Hindi kaya ko na" Hindi ko sya magawang lingunin.

He sighed. "Tell me, what did I've done wrong? For you to treat me this cold." He almost whisper.

Umayos ako sa pagkakahiga ko. Hinarap ko ang ceiling. Ilang beses pa akong napakurap nang masilaw ako sa liwanag mula doon.

I gulp. "Why did you quit your job?"

Wala akong narinig na sagot. Kaya nagpasya akong lingunin sya. Nakatingin sya saakin ng diretsyo.

I pout. "We both know how much you want that job. That's your dream-"

"I'll die if I didn't see you for a while." Nagbaba sya ng tingin. "Suicidal lalo yun, kapag hinayan lang kita sa hospital."

Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya. "But..."

"Khaning, don't move. Matatangal yung dextrose mo." pagalit nya saakin.

"David. You sacrifice alot for that. You worked hard—"

Nagulat naman ako ng bigla syang tumigil sa pagaayos ng dextrose. Napalunok ako sa distansya naming dalawa. Sobrang lapit nya nalang sakin.

Halos maduling sa sobrang

"Then, you call me at my name again." May emosyon na dumaan sya mata nya, pero bigla din 'yong naglaho. "Maybe because he isn't here-"

I sigh. "Let's not talk to him." malamig kong saad. Parang bigla akong nawalan ng gana.

I saw his nose crinkle again. Shit. "You talk like you hated him, while you let him kiss you." He bitterly laugh.