Limerence: Untold Story Of Tears (BS2)

kabanata 16

"Layre. Hindi talaga ako makakabot-"

'Mag iisang linggo mo nang sinasabi yan sakin. Your viewers are decreasing. Thank god! Joseph is making up for them'

I sigh. Nilipat ko ang tingin ko kay David na ngayon ay nagdadrive. He take a glance at me too. Then he smile.

"Layre. I'll call you Huh? I'm doing important thing today ih"

Hindi ko na inintindi ang pagangal nya at binaba ko na ang tawag. Ilalapag ko na Sana ang cellphone ko ng mag vibrate iyon.

FROM LAYRE:
WHERE THE HELL ARE YOU? kahit isang shoot lang ng content. Kaya naman ata natin kahit half hour lang. Khaning, napapabayaan mo nanaman ang career mo. We are bit afraid. Nangyayare nanaman to. Don't get me wrong. You can take rest. Just make it fast. They want to see you.

Nanatili ang pagkatitig ko sa cellphone na nasa lapag. She might be worried. I pout. Nag compose ako ng message ko.

TO LAYRE:
Papunta akong airport. Yeah. I understand, I need to rest before the YouTube fan fest happened. Don't worry, I'll be back soon.

Binalik ko ang tingin ko sa labas. I chose to power off my phone. I don't want to recieve any. Sinusulit ko na to kasi alam kong grabehan na naman ako magtatrabaho after this.

"Why don't you take a film?" Napalingon ako kay Dhavid.

Marahan akong umiling. "No. I want to relax. Yung walang iniintinding video..."

He sigh. "You are right. Magtatanong nanaman yung fans mo kung bakit ako ang kasama at hindi si Joseph. I understand"

Napatitig naman ako sa mukha nya. Hindi ko maiwasang mapangiti. He's jaw went slack. Diretso ang mata nya sa kalsada.

"Well, Joseph is part of my journey-" I playfully smile.

He intensely gulp. Hindi ko napigilan ang pagtawa. Napatakip ako sa bibig ko nang samaan nya ako ng tingin.

"You really like it, when I felt insecure about him" He sigh.

I reach his hand. "You shouldn't" I laugh. "Bakit ka ba nagseselos sa kanya?"

He look up. Sinundan ko naman ang tingin nya. I bite my lower lip. It's our billboard. Nakayakap si Joseph sa akin habang ako naman sinusubuan ko sya ng isa sa mga main dish ng ineendorse naming restaurant.

"Well, the whole world knew that you and him..." He cleared his throat. "were couple"

I chuckle. I look at him. Namamangha ako sa pagkunot ng noo nya. He pout. I can see his nose crinkle again.

"Don't pout." I smirk.

He pout. Sinamaan ko naman sya ng tingin. "You find it cute, don't you?"

Naramadaman ko ang pagangat ng pisnge ko. Iniwas ko na agad ang tingin ko. Pinili kong balingan nalang ulit ang kalsada.

"Saang Airport tayo?" I ask. Parang ang layo na kasi ng tinatravel namin tapos Hindi pa kami nakakarating sa Airport.

He smile. "DIA."

I nod. "Bakit parang ang saya mo?"

He laugh. "Those morons giving me a headache. Sabi nila kapag hindi pa daw nila akong nakita nakasama ka, iisipin nilang nag hahalucinate lang ako-"

Namilog naman ang mata ko. Biglang akong nakaramdam ng kaba.

"May kasama tayong iba?-"

Umiling sya. "Hans will meet us."