Trouvaille [Jung Jaehyun]

2.2

Jaehyun arabasından inip koşarak evin kapısını çalmaya başladı.
"Baba? Baba kapıyı aç."
Bir süre beklese de kapı açılmayınca tam arkasını dönmüş gidiyordu ki kapı açılır ve
"Jaehyun?"
Jaehyun hızla arkasını dönüp
"Yardıma ihtiyacım var."
"Sorun ne? İyi misin?"
"Kız arkadaşım,Anthea.o..."
Babası devamını getirmesini için bir bakış attı.
"Onda kan kanseri var. Ve benimle gelip,onu görmeni istiyorum."
"Tamam,sakin ol."
"Bana yardımcı olabilir misin? Olamaz mısın?"
"Onun durumunu bilmiyorum. Onun geçmişini bilmiyorum. Ben bir kardiyoloğum. Yapamam-"
"Neyse, boş ver. Biliyordum."diyerek arkasına dönüp arabasına ilerlemeye başladı Jaehyun.
"Bekler misin? Jaehyun,bekle!"
Jaehyun son gazla kasabaya geri giderken bir yandan ağlamamaya çalışıyordu. Lakin ne buna kendisi uydu ne de gözyaşları.

Gün daha yeni doğmaya başlarken gökyüzü pembeye bürünmüş bir haldeyken Jaehyun evinin önünde ki gölete gelmiş hiçbir şey yapmadan öylece duruyordu.
"Annen beni aradı. Konuş benimle."
Haechan arkadan konuşarak gelerek Jaehyun'un yanında durdu.
"Ne hakkında?"
"Kendin hakkında. Anthea hakkında."
"Konuşacak ne var ki? O tanıdığım en iyi insan."diyerek Haechan'a baktı.
"Anlamamıştım..."
"Sorun değil,dostum. Sorun değil." diyerek elini yumruk yapıp tokuşturdular ama ne o eski neşe ne de enerji vardı o selamlaşma da artık.