Jeff: EVRİM!!!!!
Evrim: Ne bağrıyon aq?!
Jeff: Nerede lan benim tobleroneum?
Evrim: Başın sağolsun, o buzdolabı kapağına bırakırsan rahmetli olacağı belliydi.
-Evrim'i yakasından tutar-
Jeff: Sen başıma bela mısın be? Çikolata yiyecektim şurda!
Evrim: Ben Neden-Sonuç kurdum salak, ben yemedim!
Jeff: Kim yedi o zaman?
Evrim: Liu yedi.
Jeff: LİU!!!!!
- Evrim KAÇAR-
Liu: Ne bağrıyorsun dana gibi?
Jeff: Niye atarlısın lan?
Liu: Evrim :,(
Jeff: *gözlerini devirir* Neyse Tobleroneumu depresyondan mı yedin?
Liu: Ne tobleroneu la?
Jeff: Buz dolabı kapağında, üçgen galan hani...
Liu: Yok abi ne yiyecem, Jack geçenlerde bir şeyler tıkınıyordu ama ben bilmem...
Jeff: JACK!!!!
- Liu'da KAÇAR-
Jack: *üstsüz* Çok mu acil?
Jeff: EVET!!!
Jack: Çabuk ol kanka işim var. *çıktığı odanın kapısına aç bakışlar atar*
Jeff: Mütch burda demi?
Jack: Uuuu Sherlock nasıl bildin. Hadi lan hızlan az, İŞİM VAR...
Jeff: Uçkuru düşük dingil yaa, tobleronumu niye yiyorsun?
Jack: Toblerone nerden çıktı lan? Bir yıldır yemedim nerdeyse ben bitter severim.
Jeff: Kimseyi görmedin mi yiyen?
Jack:..... Dalga mı geçiyorsun?
Jeff: Oğlum suçlu arıyorum işte yardım et.
Jack: Rave bir ara buralardaydı ama... Neyse ben kaçıyorum...
- Depar atarak çıktığı odaya dalar-
Jeff: *göz devirir* RAVEN!!!!
Rave: Efendim?
Jeff: Doğru söyle tobleronumu sen mi yedin?
Rave: Yok abi sivilce yapıyor onlar.
Jeff: Kimseyi gördün mü?
Rave: Klasik bir biçimde Evrim'i...
- Liu ve Evrim elele merdivenden inerler, Jeff'in sikici bakışlarını görür görmez dışarı kaçarlar-
Jeff: Ben olmak zor lan...
