ဘဝဆက္တိုင္းခ်စ္ခြင့္ေပးပါ...

ဘဝဆက္တိုင္းခ်စ္ခြင့္ေပးပါ(အပိုင္း-၆)

အိမ္ျပန္မယ္ေျပာၿပီး ေခၚလာတာအိမ္မဟုတ္ အရင္က
သူနဲ႔စာသြားသြားဖတ္ေလ့ရိွတယ္ စာၾကည့္တိုက္ေလး
သို႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ထားကာ ေကာ္ဖီတစ္ေယာက္တစ္
ခြက္နဲ႔....

Baek: ဘာေျပာမလို႔လဲ???

Yeol: Kaiနဲ႔မျပန္ေစခ်င္လို႔ေခၚလာတာ

.....

Yeol: ေျပာပါဦးမေန႔က ဘယ္သြားတာလဲ??

Baek: မဟုတ္မွ....

Yeol: ဟုတ္တယ္မေန႔က နင္တို႔ေနာက္ကိုေတာက္
ေလ်ွာက္လိုက္ေခ်ာင္းေနတာ....

ေအာ္...လိုက္ေခ်ာင္းေနတာတဲ့...ရယ္ဖို႔ေတာ့ေကာင္း
သားအပစ္လုပ္ထားတဲ့ခေလးကို အေမကအတင္းဝန္ခံ
ခိုင္းလို႔ ႏႈတ္ခမ္းေလးေထာ္ၿပီးျပန္ေျပာေနတဲ့ပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ထဲကတိတ္တခိုးေလး...။ဘာရယ္မွန္းမသိေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာေတာ့ေက်နပ္ေနမိတယ္...ဘာျဖစ္ျဖစ္ဒါဟာကိုယ့္ကိုသူစိတ္ပူေနလို႔လိုက္ေခ်ာင္းေနတာဘဲမလား???အဲ့လိုဘဲကြၽန္မကေတာ့ မွတ္ခ်က္ေပးမိတယ္...။

Baek: ေနပါဦးဒါကဘာလဲ???

မေန႔က ommaကိုသူေပးခိုင္းလိုက္တဲ့ ဗူးေလးကိုထုတ္
ျပေလေတာ့...

Yeol: လက္ေဆာင္ေလ

Baek: လက္ေဆာင္???ဘာအတြက္လဲ?

ကြၽန္မအေမးကိုျပန္မေျဖ ထိုင္ရာကေနထလာၿပီး
ဗူးထဲကဆြဲႀကိဳးေလးကိုထုတ္ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လာဆြဲ
ေပးေနတယ္...သူ႔ရဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို အံ့ျသစြာၾကည့္ေနေပမယ့္သူကေတာ့ေအးေဆးစြာပင္ ခနၾကာေတာ့အိတ္ထဲ
ကေဘာ့ပင္ေလးတစ္ေခ်ာင္းကိုသူထုတ္လိုက္တာ...။

Baek: ဒါငယ္ငယ္က ငါတို႔အသံဖမ္းေဘာ့ပင္ေလးမလား?

အေမးကိုျပန္မေျဖဘဲ ေဘာ့ပင္ခလုတ္ေလးကိုသူႏိွပ္
လိုက္ေတာ့....
''ဟဲ႐ို ဟဲ႐ိုbaekတို႔koreaကိုေျပာင္းရာတာ
ဆယ့္ေျခာက္ႏွစ္ျပည့္တဲ့ေန႔က်ရင္ ေပ်ာ္ခ်ရာေတြ ဖန္တီး
ေပးမယ္ေနာ္...

တကယ္ရား???

''ရာဆိုခဲ...ငါတို႔အသက္ႀကီးရင္ မုန္႔ဖိုးေတြ
အမ်ားႀကီးရမွာေလ ငါ့မုန္႔ဖိုးနဲ႔အဲ့က်ရင္လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးမယ္''

သူ႔လုပ္ရပ္ေတြၾကည့္ၿပီး အံ့ၾသရျပန္သည္...။သူကတကယ္ဘဲဒီေန႔ေလးကို အမွတ္ရိွေပးေနတာလား...။ဒါဆို
ကြၽန္မရဲ႕ တစ္ဖက္သတ္အေတြးကမွားသြားၿပီးေပါ့...။
ကိုယ့္ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးထင္ခဲ့တာ...။အခ်ိန္အၾကာႀကီး
ေပါင္းသင္းလာတဲ့သူငယ္ခ်င္းကို ဒီေန႔မွေသခ်ာသိလိုက္
တာကေတာ့Park Chanyeolဟာ မထင္ရင္မထင္သလို
romaticေလးေတြဖန္တီးတတ္တာကိုေပါ့...။ဒီတစ္ခါ
ေတာ့Baekအားနာမိတယ္...။