Birşeyler başarmak istersiniz.
Eğer bir oyuncuysanız iyi bir filmde oynamak istersiniz. Şarkıcıysanız iyi bir albüm yapmak istersiniz. Ressamsanız sergide ki en güzel tablo size ait olsun istersiniz. Doktorsanız yeni bir buluş bulup tarihe adınızı yazdırmak istersiniz. Sevgiliyseniz partnerinize layık olmak istersiniz. Polisseniz en çevik siz olmak istersiniz.
Yazarsanız en güzel siz yazmak istersiniz.
Birşeyler kurgulamak hayal gücünüze bağlıdır. Kendinizi kağıt kalem başında zorlarsınız. Bazen öyle bir an gelir ki gözlerinizi sımsıkı kapatır aklınıza bir görüntü gelsin istersiniz. Sonra ufak bir görüntü geliver aklınıza. Yaratacağınız karakterin görüntüsü , olayların geçtiği alan. Yavaşça yazmaya başlarsınız her satırını. Her harfini emek emek işlersiniz adeta. Sonunda kocaman bir kurgu çıkıverir karşınıza. Çok sevinirsiniz. ''Aradığım bu !'' diye düşünüp herkesin sizi beğeneceğine inanırsınız.
Daha sonra insanların karşınıza çıkarırsınız eserinizi. Kimse umursamaz hatta kötü yorum bile gelir. Sonra pes edersiniz. O an sırf beğenmeyen o bir kaç kişi yüzünden kendinizi sorgularsınız. ''Benim diğerlerinden neyim eksik ki ?'' diye. Sonra bir sürü kusur bulursunuz kendi kendinize. Hayallerinizi zihninizi suçlarsınız.
Sonuç değişecek sanarsınız ve bir kaç hafta beklersiniz. Hatta ay bile olur. Gene kimse umursamaz ve o orda öylece durar. Sonra siz özene bözene yarattığınız karakterlerden soğursunuz. Olaylardan soğursunuz. Hiç düşünmeden siler atarsınız. Sonuç yine elinizde hiçbirşey kalmaz.
Daha sonra bir akşam öylece boş boş otururken yepyeni bir kurgu gelir aklınıza. Yazarsınız düşünürsünüz yayınlarsınız.
Sonuç mu ?
Sonuç yine elinizde hiçbirşey kalmaz.
