istanbul

༄ؘ camdan bir kule.

çocukluğumu geçirdiğim şehir, eskimiş, buruşmuş ve tabiri caizse yaşlanmış. dizlerimi kanattığımda, ağladığımda, üzüldüğümde yanımda olan arkadaşlarım, sevdiklerim gitmiş. kalan şeylerse fazla soyut. anılar.

şimdi beş katlı camdan bir kule hayal edin. en üstünde en sevdikleriniz. bir altında sevip de göremedikleriniz. bir altında çok sevip de kaybettikleriniz. bir altında sevdikleriniz. en altında sevenleriniz, ama sizin göremedikleriniz.

en üst kat basit, en sevdiklerimiz. altlara indikçe kafanız karışır, işiniz zorlaşır. sevip de göremedikleriniz: acıtır ama öldürmez, klişe. sevip de kaybettikleriniz: sizi yaşayan bir ölü yapar. sevdikleriniz: sizi sıradan bir insan yapar. sevenleriniz ama sizin göremedikleriniz: hakkınızda kötü bir izlenim yaratır. aslında kötü olmazsınız, ama sizi sevenlerin canı yandığı için onların gözünde berbat görünürsünüz. ve zordur, sevilmek. sizi sevene imkansız görünürsünüz. imkansız olduğunuz için değil, sizi seven korktuğu için.

__________

böyle kısacık betimlemeli bir bölüm oldu. eski kitaplarımdan bilenler vardır, arada yapıyorum bunları. diğer bölüm olaylar gelişiyor merak etmeyin.