Ardından annesinin yemeklerini çok özlediğinden ipin ucunu fazla kaçırıp iki kilo aldığını eklemişti.
Sanırım annemin elinden yemek yemeyeli çok oluyordu. Mila'nın ailesine özendiğim su götürmez bi' gerçekti. Ondandı söylediği her şeyi kendi yaşantımla kıyaslamam.
"Pasaklım?" Yüzümde özlem dolu bir gülümseme yerleşti. Ondan daha düzenli olduğumdan bana' Pasaklı' diyordu.
"Mila, uyumuyordun değil mi?"
"Hayır fakat senin şu an uyuyor olman gerekmez miydi?" Beni iyi tanıyordu. Gece erken yatan sabah erken kalkan tiplerdendim.
Mila'nın gitmesiyle bir alakası olmakla birlikte gece aniden uyanıyor ,içimin daraldığını hissediyordum.
"Şey, tuvalimde ki eksik kısmı bulamadım onunla uğraşırken zamanın farkında değilim." Yalan sayılmazdı. Planımda bu kadar geçe kalmak yoktu.
"Öyle olsun bakalım.Bulabildin mi peki tuvalinde ki eksik kısmı?" Görmeyeceğini bildiğim halde başımı iki yana salladım.
"Sanırım manzara resimlerinde iyi değilim. Sürekli bir eksik var." Mila anladığını belirten mırıltılar çıkarırken arkada duyduğum sesle nedensizce doğruldum.
"Mila seccade nerede? " Bu, o gün cübbesini giydiğim adamın sesiydi.O gün ki konuşmalar aklıma geldiğinde kaşlarım istemsiz çatıldı.
Normalde biri terbiyeme laf edecek olsa o lafı ağzına sokmasına bilirim ancak bu defa hata bende olduğu için susmuştum. Yine olsa yine yapardım orası farklıydı. Umarım kendime ait cübbem olurdu bir gün.
"Geliyorum ağabey... Pasaklı'm,belki de eksiklik sende değil ruhunun açlığındadır. Umarım bir gün sana bunu uzunca anlatarım. Şimdi kapatmalıyım."
Yüzüme kapanan telefonla kısa bir an duraksadım. Ona resimlerimi hiç göstermemiştim ki. Nereden bilecekti?
Beynimin artık zonklamaya başlamasıyla bir kaç saat uyumak için yatağa girdim. Bir an önce uykumu düzene sokmam gerekiyordu.
🦋🔥🌹
"Biraz daha şu yataktan kalkmazsan yatak kullanıcı hatası diyip 'error' verecek."
Jade yaklaşık yirmi dakikadır tepemde beni uyandırmaya çalışıyordu. Bilincim gidip -gelip tekrar uykuya mahkum olmakta büyük ikilem yaşıyordu. En sonunda dirseklerimden yardım alıp az da olsa doğrulmuştum.
"Müessemizde ki yatak,yorgan,yastık,pijama dörtlüsüne teşekkür eder, görevini mümkünse yarın gece devam etmesini isteriz. Ve siz değerli insan, artık o tapulu malınızı kaldırır mısınız?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KADER ÇARKI/Tamamlandı
General Fiction" Meğer o geceki deprem,benim yenilgim değil en şanlı zaferimmiş,bilemedim." Düzenli bir yaşam neydi ki hayatın oyunları yanında. Boynu bükük,emrine amadeydi. Öyle de oldu. Bir deprem, tüm varlığını kaybetmesi için yetmişti. Özene bözene elleriyle k...
II.Bölüm
En başından başla
