III

113 42 32
                                    

Nananaginip na naman ba ako?

I pinched my cheeks.

Ouch.

No, I am not dreaming this time.

Napaparanoid lang ba ako?

He saw the shock register on my face before I could hide it. A small smile played on his lips. "Para namang nakakita ka ng multo!" Hinawi niya ang magulo niyang buhok at saka ngumiti. "Ako lang 'to."

It took a second or two for the new information to sink it, even though it is right before my eyes, larger than life.

Words left me as I stared into those bright blue eyes.

What the hell is happening?

Nakita kong bumaba na siya sa puno ng papaya at saka muling kumaway sa akin.

"Salamat dito!"

Pinagmasdan ko siyang naglakad na papalayo, I tried to open my mouth to utter some words, but I failed.

"T--teka!" sigaw ko nang aakyat na sana siya sa pader na alam kong dinaanan niya rin kanina, diretso 'yon sa bundok.

Sa wakas ay nakapagsalita na rin ako.

Narinig niya yata ako kaya saglit siyang napahinto, at lumingon muli sa akin.

Gusto ko lang siguraduhin na siya nga 'yon.

The moment he turned around again, I was convinced.

Siya nga.

Kumaway siyang muli at tuluyan na siyang tumalon mula sa pader na 'yon, nawala na siya sa paningin ko.

Did that just happen?

Hindi pa rin ako makapaniwala.

Napaupo na lang ako dahil ayaw pa rin yatang tanggapin ng utak ko 'yong nangyari.

Ano'ng meron sa lalaki na 'yon?

Bakit siya nagpapakita sa panaginip ko?

At bakit ko siya nakita ngayon dito?

Is this a coincidence?

Too many questions...

"Ate!"

Bumalik ako sa wisyo nang makita kong papalapit si Zion sa kinaroroonan ko, and he's crying.

"Oh? Why are you crying?"

"Wala si Mom beside me when I woke up! I can't find her."

Pumunta nga kami sa itaas kung saan sila natulog, but Mom isn't there.

Kapag naman aalis siya ay nagpapaalam muna siya para ibilin sa 'kin na bantayan si Zion.

"Iniwan na ba niya tayo?" Zion cried like there was too much raw pain inside him to be contained.

"No, Zion. She'll never do that to us, okay? Babalik rin siya."

Dumungaw ako sa bintana na nandito para silipin kung nandoon sa ibaba 'yong sasakyan namin.

Nandoon naman.

"Ate, where's Mom?"

Humagulgol na sa pag-iyak si Zion.

The soothing words of mine made no difference at all.

"Wait for me here, okay?"

Kinuha ko ang cellphone ko sa kuwarto, at bumalik sa kuwarto nila dahil naiwan si Zion doon, sinubukan kong tawagan si Mom, nag-ri-ring pero 'di niya sinasagot.

Must Keep A SecretWhere stories live. Discover now