The Nerds Arranged Marriage to a Billionaire

TNAMB.4

Chapter 4

Joel Brown

I wore my Black tuxedo and my Givenchy patent Derby shoes at bumaba na ng maayos ko lahat sa kwarto ko. Andito ako ngayon sa bahay ng mga magulang ko at aalis na kami para pumunta sa Scoel la Pasta.

"Today is the day na malalaan nya na anak." sabi ni Mom na halata ang saya.

Si Mommy Jazmine Brown ang ina ko at supportadong supportado nya ako kay Angel na sobrang mahal na mahal ko, pero hindi alam ni mom kung bakit kami nagkahiwalay dahil hindi ko din gusto sabihin.

"Mom, I can't wait to see her reaction." nakangiti kong sabi kay Mom

"Tanggapin mo ang magiging desisyon nya Joel! Huwag na huwag mo syang pipilitin!" sabi naman ni Dad na sobrang seryoso kasama ang kapatid ko na si Jeff.

My Dad Josh Brown and my 21 years old, younger brother Jeff Brown na isang Doctor sila ni Daddy ang nagtataguyod sa sarili nilang kumpanya samantalang ako sobrang independent at ayaw ko ng may kumokontrol sakin lalo na sa business.

"Yes Dad! Hindi ko sya pipilitin." nakangiti kong sabi sa kanila.

Pala ngiti talaga ako pero nawala yun ng iwan ako ni Angel pero ngayon bumabalik dahil bumabalik din sya.

"Let's go, son!" nakangiti ng akbay sakin ni Dad nahalata siguro nito na natetense ako.

👑👑👑👑👑

Angeline Montereal

Nakaligo at nakaayos na ako nakasuot lang ako ng casual red off-shoulder dress na above the knee at Red Stiletto shoes na 4-inches. We're off to go sa Scoel la Pasta isang Italian Restaurant malapit sa JB Corp.

"Daddy ano ba kasing gagawin natin dun?" naiirita kong tanong, pagod kasi ako at gusto ko nalang matulog.

"We'll have dinner their with the Brown's." tipid nyang sagot.

"Well Dad I'm not in the mood to go anywhere I want to sleep." sabi ko naman at nagmuryot na ako na parang bata sa loob ng sasakyan ni Dad na 1966 Jaguar XJ13.

Ayaw ko na makita si Joel dahil kakakita lang namin 30 minutes ago like WTF!!!

"No! Darling this is important to me and especially sa J&J (Jojo&Jessa) Corporation." sabi ni Dad at hinalikan ako sa noo.

We lost my mom nuong grade 5 ako, 12 years old lang ako that time at sobrang sakit na mawala si mom dahil sa bone cancer kasi kahit may pera kami wala kami magawa si Kristian lang ang naging takbuhan ko nun dahil alam nya ang pakiramdam ko. Kaya siguro minahal at pinahalagahan ko sya ng sobra.

"Dad, paano naman nadamay ang kumpanya dito?" nagtataka kong tanong kay Daddy.

"Malalaman mo rin, hija. Halika na bumaba ka na at nandito na tayo." sabi ni Dad sabay halik sa ulo ko.

👑👑👑👑👑

Joel Brown

Nakita ko sya na pababa sa sasakyan nila kaya sinalubong ko sya at inalalayan bumaba sa sasakyan. Hindi naman sya tumangi kaya napangisi ako. Pagkababa nya ay hinitak ko sya para yakapin kaya napsubsob sya sa dibdib ko.

"You look so stunning babe." bulong ko sa kanya at kinagat ko pa ng medyo madiin ang tainga nya.

"Tigilan mo ang kabstusan mo Joel! Hindi ako nakikipaglaro sayo!" sigaw nya sakin tama lang para marinig ng Daddy nya.

"Hija don't be stubborn." maautoridad na sabi nito.

"It's okay Mr. Montereal, mahal ko pa rin naman ang anak nyo kahit ganito sya." sabi ko sabay halik sa labi nitong katabi ko.