Jk: Μαμά όχι ... ο Taehyung τελείωσε , θα παντρευτώ την Irene και τέλος .
JH: Ο γάμος είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα , ειδικά για την αγέλη μας . Ξέρω πως αγαπάς ακόμα .
Jk: Ναι , αλλά τώρα δεν αλλάζει τίποτα .
Ακουσα θόρυβο και γύρισα το κεφάλι μου . Είδα την Irene να στέκεται στην πόρτα με δάκρυα στα μάτια της . Έτρεξε έξω και εγώ την ακολούθησα .
Jk: Περίμενε .
Ι: Όχι , άσε με .
Την έπιασα από το χέρι και την έκανα να με κοιτάξει .
Jk: Irene ακούσεμε-
Ι: Όχι , δεν ακούω τις ηλίθιες εξηγήσεις σου .
Jk: Εγώ εσένα αγαπάω .
Της σκούπισα τα δάκρυα και προσπάθησα να την φέρω κοντά μου , αλλά εκείνη απελευθέρωσε το χέρι της από το δικό μου και πήγε πίσω .
Ι: Νομίζω πως θα ήταν καλύτερα να μείνουμε για λίγο χωρια , χρειαζόμαστε και οι δυο χρόνο . Ο γάμος είναι κάτι πολύ σοβαρό .
Jk: Έχεις δίκιο .
Είδα πως ξαφνιάστηκε και έφυγε τρέχοντας , ενώ έκλαιγε . Δεν θα δώσω παραπάνω βάση , σε μια βδομάδα θα της περάσει .
Όσο αναφορά τον χρόνο όμως έχει δίκιο , θα ήταν καλύτερο να ξανασκεφτώ το θέμα του γάμου και πρώτα από όλα να σκεφτώ το καλό της αγέλης . Δεν ξέρω καν αν είμαι έτοιμος για αυτό .
Πρέπει να φύγω αυτό το μέρος .
Με πνίγει .
[...]
Taehyung's POV
S: Έφτασες ; Όλα καλά ; Πως ήταν η πτήση; Αν γίνει κάτι θα με πάρεις τηλέφωνο . Θα-
Τ: Seojoon είμαι καλά . Έφτασα στο ξενοδοχείο και σε λίγο θα πάω κάτω για να φάω .
S: Να φας , να φας πολύ . Να προσεχείς , θα σε πάρω πάλι .
Χαμογέλασα και έκλεισα το τηλέφωνο . Ο Seojoon πάντα ξέρει πως να μου φτιάχνει την διάθεση , είναι απίστευτος .
Καθώς περπατούσα , πάνω μου έπεσε μια σερβιτόρα , με αποτέλεσμα όλα τα ποτά που κρατούσε με τον δίσκο να πέσουν πάνω μου .
?: Αχ συγνώμη , λυπάμαι .
Τ: Ε-είναι εντάξει .
Ανέβηκα γρήγορα στο δωμάτιο μου και έτρεξα στο μπάνιο για να βγάλω τον λεκέ αλλά τίποτα , μόλις καταστράφηκε η αγαπημένη μου μπλούζα ... η μπλούζα του Jungkook .
Έπεσα με τα μούτρα στο κρεβάτι και προσπάθησα να χαλαρώσω , αλλά η δυνατή μουσική από το απέναντι δωμάτιο δεν μου έδινε την ηρεμία και την ησυχία που χρειαζόμουν .
Φόρεσα τα παπούτσια μου και βγήκα από το δωμάτιο μου με προορισμό το δικό του .
Χτύπησα δυο φορές την πόρτα και δεν άνοιξε κανείς ... μα πως να ανοίξει όταν έχει την μουσική τόσο δυνατά .
Ξαφνικά η πόρτα άνοιξε έκανα δυο βήματα προς τα πίσω . Δεν μπορεί , όχι ... δεν μπορεί να είμαι τόσο άτυχος .
Φαίνονταν το ίδιο ξαφνιασμένος όσο και εγώ ... αυτό το ηλιθιο χαμόγελο στα χείλι του με εκνεύρισε τόσο πολύ . Πήρα μια βαθιά ανάσα και πήγα λίγο πιο μπροστά .
Τ: Θα σε παρακαλούσα να χαμηλώσεις την μουσική . Υπάρχει κόσμος που κοιμάται και θέλει να ξεκουραστεί , δεν είναι σπίτι σου για να κανείς ότι θέλεις . Σεβάσου τους υπόλοιπους-
?: Απλά θα μπορούσες να μου πεις να χαμηλωσω την μουσική .
Τ: Ναι σωστά .
Γέλασα αμήχανα και εκείνος έκλεισε την πόρτα .
Τέλεια ... τώρα τα δωμάτια μας είναι απέναντι , θα είμαστε στο ίδιο ξενοδοχείο και το πιο πιθανό είναι να τον συναντάω κάθε μέρα .
ΓιατίJeon Jungkook ... γιατί δεν μπορείς να με αφήσεις ήσυχο ; Γιατί πρέπει να είσαι πάντα μπροστά μου ; Γιατί να είναι το μέλλον μας αυτό ;
________________________________
send help δεν ξέρω τι γράφω💀επίσης είμαι πολύ inactive όσο αφορά τις άλλες μου ιστορίες 👀συγνώμη:(( so αυτό στο τέλος με το μέλλον , εννοεί πως θα συναντιούνται πάντα ... είναι ταίρι και αυτό το κάνει η μοίρα (είναι φτιαγμένοι ένας για τον άλλον) η μοίρα τους θέλει μαζί💔τώρα θα είναι , δεν θα είναι δεν ξέρω:(
ελπίζω να σας άρεσε✨
σχολιάστε και ψηφήστε🥰
ευχαριστούμε tae για αυτή την φωτογραφία💕
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
