My Baby's Father is a Superstar (NOT EDITED)

CHAPTER EIGHT

"Jungkook-yah! Jungkook-yah! Jagi-yah!"

Kitang-kita ko mula sa pwesto ko kung gaano kasaya ang mukha nya habang nagpi-perform. So I came to realize that I did the right thing. Letting him go for his dreams. Letting him go for his happiness. At sobrang saya ko dahil doon.

Maya-maya ay natapos na sila sa pagpi-perform at isa-isa silang nagsalita para magpakilala at i-promote ang kanilang debut song.

"Hana! Dul! Set! Annyeong haseyo, Bangtan Sonyeondan imnida!!!" Sabay-sabay nilang sabi. At ngayon ay nagsimula na ang individual na pagpapakilala.

"Hello everyone, I am Kim Namjoon also known as BTS Rapmonster. I can talk in English since I studied abroad when I was young. I am the leader and also a rapper. Kamsahamnida." At nag-bow ito.

"Annyeong haseyo, jeoneun Kim Seokjin imnida. You can call me Jin. I am the oldest member of BTS and I am appointed as vocal." Sunod na nagsalita ay iyong may malapad na balikat. Ang gwapo nya.

"Hello. I am Min Yoongi or Min Suga. Call me anything you like. I am one of the BTS rapper." Sunod na nagsalita ay yung maputing lalaki. Ang cute nya. Singkit yung mga mata nya at lumalabas yung gilagid nya kapag nangiti. Para syang kuting.

"Annyeong. I'm Jung Hoseok. I'm your hope, you're my hope. I'm Jhope. I'm in charge of rapping." Mabilis na nagsalita yung sumunod. Sobrang ganda ng ngiti nya. Nakakahawa.

"Annyeong. Jeoneun Park Jimin imnida. I prefer my name as my stage name. As you can see I am cute. I'm in charge in vocal. Thank you so much." Natawa ang lahat sa sunod na nagsalita. Pero totoo naman. Cute naman talaga sya e.

"Annyeong haseyo. Jeoneun Kim Taehyung imnida. My stage name is V. I'm in charge of vocal. Please be kind to me." At ngumiti sya. Ang weird ng ngiti nya, parang pa-box. But nonetheless he is so handsome. At alam yun ng lahat since nagsigawan sila ng magpakilala ito.

"Annyeong Haseyo. Jeoneun Jeon Jungkook imnida. I am the maknae of the group and is in charge at vocal."

Sobrang ingay ng buong paligid dahil sa mga sigawan habang ako ay tahimik lang na nakatitig sa kanya. Ramdam ko ang mabilis at malakas na pagtibok ng puso. Nakita ko syang ngumiti at nilibot ang mata sa mga tao. Hanggang tumama ang tingin nya sa'kin. His gorgeous eyes settled on me. I can see how his mouth hangs open. Surprised Jagi?

"I'm proud of you Jagi." I mouthed towards him. And I can see how his smiles got brighter and bigger than before. Seems like something didn't change.

Nagpatuloy ang programa. They've been asked many questions para mas makilala sila ng lahat. And I can see how close he is to his hyungs. I remember him saying before that he's always shy towards them. But it seems like he already overcomes it.

Sa buong durasyon ng programa. Jungkook keeps on glancing on my way. Kaya sobrang ingay ng mga katabi ko thinking that maybe sila  tinitignan nya. But I'm sorry girls, he is mine and mine alone.

"Kyaah. He keeps on glancing at me. Oh my God. Hindi nakakabigla. I know I'm beautiful."

"Anong sayo? Sa'kin kaya sya nakatingin. Gahd. Type nya kaya ako?"

"Ang kapal ng mukha nyo. Sino ba kayo para pag-interesan nya. Ako yun. Ako yung tinititigan nya."

Natawa ako sa tatlong babaeng katabi ko. Parang nasa middle school palang sila. Ang cute.

"Bakit ka tumatawa? May nakatawa ba?" Nagulat ako ng kausapin ako ng isa. Mukha syang mataray, well lahat naman sila, pero pinakamataray 'tong isa.

"I'm sorry? You're talking to me?" Inosente kong tanong. Bakit? Wala naman akong ginawa a.

"Yes you. Alam kong kanina ka pa nakikinig sa'min."

"Oh, I'm sorry. Hindi naman kayo ang tinawanan ko. May naalala lang akong nakakatawa. I'm Rain Jung." And I offer my hand for a handshake. Pero tinignan lang nila ito kaya dahan-dahan ko itong ibinaba. Nakita ko silang inirapan ako at ibinalik ang mga tingin sa stage. Kaya ganun nalang din ang ginawa ko.

Napaisip ako. What if nalaman nilang ako yung tinitignan nya? Na boyfriend ko sya? What would be their reaction towards me. Then naalala ko yung ibang mga artistang may mga off-cam relationship, tinago nila ito para walang mangyaring masama sa kanila at para hindi sila masaktan o mabash. Sa'kin kaya, may mananakit kaya sa'kin? May mambabash? Gahd, iniisip ko palang nasasaktan na ako. Parang hindi ko yata kayang i-handle yun.

Sumabay ako sa dami ng mga taong palabas sa venue na yun. Gusto ko sanang puntahan si Jungkook but I doubt kung makakapasok ako dun. So naisip kong itext nalang sya na sa labas nalang ako maghihintay at magtext nalang sya kung may kailangan pa silang gawin at kung hindi sya makakalabas at makakasama sa'kin.

Dahil nagte-text ako. Nasa pinakahuli na ako sa mga tao. Ako nalang ata ang nag-iisa dito sa hallway kaya binilisan ko na ang paglakad ko.

"Ohmp."

Nagulat ako ng may nagtakip ng bibig at hinawakan ang bewang ko. Gusto kong sumigaw pero mahigpit ang pagkakatakip ng hinayupak na 'to sa bibig ko. Taena, balak ba nitong durugin yung nguso ko.

"Ohmp! Ohmp! Ohmp!" Naintindiham nyo? Wait translate ko para senyo, *"Bitawan! Mo! Ako! Hinayupak!"*. Mas nagpumiglas pa ako ng dalhin nya ako sa isang lugar. Taena, ano 'to rape?

Dahil sa matinding takot ay gigil kong kinagat yung kamay nyang nakatakip sa bibig ko kaya nabitawan nya ako. Mabilis kong inamba ang bag ko at hinarap ito. At napanganga ako ng makilala kung sino ang rapist ko.

"Jeon Jungkook!?"
Napangiwi sya sa lakas ng boses ko.

"Jagi..."

"Buwisit ka! Taena mo! Pakyo!" Gigil kong sigaw sabay hampas sa kanya ng paulit-ulit. "Gago ka! Muntik na akong mamatay sa takot dahil sayo! Papatayin kitang hinayupak ka!!!"

Salag naman sya ng salag sa mga hampas ko sa kanya. Alam kong nasasaktan na sya pero wala na akong pake. Nanggigigil ako!

"Sandali Jagi-ouch! Jag-aray ko!" Sinusubukan nyang magsalita pero ayaw kong makinig. Gusto ko muna syang patayin bago ko siya pakinggan.

Pero nagulat ako ng marahas nya akong ibinalya sa pader. Ngayon ko lang napansin na nasa isang tagong hallway pala kami. Itinaas nya ang dalawang kamay ko sa ulunan ko gamit ang kaliwa nyang kamay at iniangat nya ang kanan nyang kamay. Napapikit ako dahil alam kong sasampalin nya ako. Hinintay ko itong dumapo sa pisngi ko. Masyado ko na ata syang nasaktan. Pero tama bang saktan nya din ako. Siya nauna e.

"Rain. Sorry." Naramdaman ko ang kamay nya sa pisngi ko. Imbes na masakit na sampal ang natanggap ko ay isang malambing na haplos sa pisngi ko ang ibinigay nya. Hanggang sa naramdaman ko ang mainit nyang mga labi na dumampi sa nanlalamig at nanginginig na labi ko. At dahil marupok ako ay dahan-dahan ko syang tinugon. At eon, bati na ulit kami ng hinayupak na 'to.🙄

~•~•~•~•~•~•~•~•~

END OF CHAPTER EIGHT🧚