Part 17

227 10 1
                                        

Cath's POV

"RUSSEL!" Napatingin naman sya sakin at ngayon ay nag iigting ang kanyang panga.....

"Ano?! Tapos na ang deal! Tapos na ang lahat ng kelangan kong gawin sa company nyo! It's already done Cath!" Halos durugin ang puso ko ng marinig ko ang mga salitang pinagbibitaw nya.....



Yeah he's right, our deal is already done. But I can't live without him, I can't accept that it was a deal.


"No Russ, our deal is done but my love for you was never." Napailing nalang sya sa mga sinabi ko.....


"Cath? I love Keisha, and you've know how much I love her. And I want to go back with her, I don't want to hurt you. So please.." Napahawak nalang ako sa dibdib ko.....ang sakit...



"But I loved you so much" I said...and I held his hand


"I'm sorry Cath, but you are my best friend and it will never changed it. You know Cath, I loved you too as my girlbestfriend. At hanggang dun lang yung kaya kong ibigay na pag mamahal sayo." He said, and I smiled bitterly....


"Yeah, sino ba naman ako para mahalin mo? Ang sakin lang naman kasi, mali bang magmahal ng taong di na pwedeng maging sayo?? Tch. " I swiped my tears...



"I'm sorr----" I cut his word

"Nevermind it Russ. I know you loved her and I understand. It hurts for me but I just need to accept. I'm Sorry Russel..for being  pathetic as your best friend....I'm sorry" he hugged me tightly kaya mas lalo kong naiyak....


Hinarap naman nya ko sa kanya .."You don't need to apologized, I understand you." He said while swiping my tears on my face.

I smiled at him then I hugged him tightly "Thank you for understanding me" I said...


Bumitaw na ko sa pagkakayakap naming dalawa.

"I have to go Russ, and I promise that I will never ruin your love life again." I said and I kissed him on his cheek....then I smiled slightly...


Pagkatapos nun, umalis na ko sa bahay ni Russ....... At sumakay na ko sa kotse, at dun ulit nagsimulang tumulo ang mga luha ko


(Theme song nila Cath and Russ: "Mas mabuti pa" by Janine Berdin)


Mali ba ko?? Mali ba ko magmahal o sadyang  mali lang ako ng minahal?? San ako nagkamaliii

Arghh! Nakaka asar! Naiintindihan ko naman eh.....


Pero siguro kelangan ko munang magrelax at ayusin ang buhay ko.


I'll know someday, I found someone better at him. Yung mamahalin ako ng tapat at nag iisa...pero never mawawala si Russ sa puso ko.....



Huminto muna ko sa park para makapag isip isip ng plano ko sa buhay.........




Napatingin naman ako sa mga bata, naiinggit ako.



"Ang saya nila noh? Ang ku-cute paa" napatingin naman ako sa nagsalita. He smiled at him, sabay kuha ng mga litrato ng mga bata.




"Photographer?" I asked him, sabay hawi ko ng buhok ko sa mukha dahil sa hangin.


"Nope, I'm just practicing of being photographer. But my course was tourism." I looked at him, sya ata yung kaibigan na lalaki ni Keisha...



"You are? Kyle? Am I Right?" He nodded, slightly smiled.


"What are you doing here?" I asked him again, while he's taking a pictures of kids...



"It's obvious" maikling sagot nya. Hayst, nonsense kausap.


"You know?" Sabi nya sabay kuha ng picture sa mga bata...."What?" Tanong ko...


Umupo naman sya sa tabi ko, bago nya pinagpatuloy ang sinasabi nya. "It's better to be a kid forever, cause no matter how matured you are. Kids are happy because of what they've played, and their hurt sometimes because of they're playmates." He said. Kinuhanan naman nya ko ng picture, kaya napatakip ako ng mukha.



"I mean, masasaktan lang sila pag nadapa, pag inaway ng kalaro nila.....tapos maya maya okay na sila, masaya na ulit at maglalaro na." He smiled widely. Nakakahawa ang ngiti nya.



"I want that" sabi ko, dahilan para mapatingin sya sakin ng nagtataka.

Ngumiti muna ako bago nagsalita "Cause, I'll never experienced that. I'm that kind of kid, that always playing alone at my room. Spoiled ako kumbaga" napanguso naman sya...



"Ang lungkot nun" napatango nalang ako sa sinabi nya....


"Ahm sige, aalis na ko baka hanapin na ko ni dad" sabi ko habang inaayos ang sarili...




"Sige magiingat ka, gusto kitang makausap ng matagalan. Itetext kita mamaya kung anong oras tayo bukas" nabigla naman ako sa sinabi nya.....ngumiti nalang ako sa kanya at dumiretso na sa kotse ko...



"Can we be friends?" I shouted at him...."Yeah" sabi nya kaya agad na kong pumasok ng kotse.




Sana nga maging mabuti ko syang kaibigan.


_________________________________________

Cath's POV po ang chapter 17.


Sorry for typo error and wrong grammar guys.



MS.DREAMCATCHER




^^PRANKING MY BOYFRIEND^^ Where stories live. Discover now