(Zawgyi)
Two years Later.....
"ဘုန္း!!.."
"ခင္ဗ်ားတို႔ေတြ.. အလုပ္ကိုဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ..ဟင္..လစာကို
အလကားယူေနၾကတာလား"
CEOဝမ္တစ္ေယာက္အစည္းအေဝးမွာ ေသာင္းက်န္းေနျခင္း။ဘယ္သူမွဘာမွမေျပာရဲၾက။
အကုန္လံုးေခါင္းေလးေတြငံု႔ေနၾကတယ္။CEO ရဲ႕ ေဒါသကိုသူတို႔သိတယ္ေလ။
"ႏွစ္ပတ္အတြင္း designအသစ္ေတြလိုခ်င္တယ္၊ ႏွစ္ပတ္အတြင္းမွမရရင္အကုန္လံုး
အလုပ္ထြက္ၾက"
ေျပာၿပီးအခန္းထဲကထြက္သြားမွ အကုန္လံုးအသက္ကိုဝေအာင္႐ွဴရဲၾကေတာ့တယ္။
"ဌာနမႉး ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ၊ ဒီဝမ္ရိေပၚဟာေလ ေ႐ွာင္းက်န္႔ ထြက္သြားၿပီးကတည္းက ေဒါသေတြအရမ္းႀကီးလာတယ္"
"ငါလည္းမသိေတာ့ဘူး၊ငါ့အသက္လည္းႀကီးေနပါၿပီ၊ ငါပင္စင္ေလးနဲ႔ေနခ်င္ေသးတယ္၊ အသက္မျပည့္ပဲအလုပ္ထြက္ရင္ပင္စင္ရမွာမဟုတ္ဘူး၊ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေရ...မင္းဘယ္မွာလဲ"
ဝမ္ရိေပၚတစ္ေယာက္႐ုံးခန္းထဲေရာက္ေတာ့ေဒါသတႀကီးထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ဘယ္သူမွကိုစိတ္တိုင္းမက်ဘူး။
"ရိေပၚ..မင္းကလည္းစိတ္ေလးေလ်ွာ့မွာေပါ့..အားလံုးလည္း ႀကိဳးစားေနၾကတာပဲ၊ သူတို႔မွာ ညတိုင္းညဥ့္နက္မွျပန္ရတာမင္းအသိပဲ"
"ငါ့ဘာမွမသိဘူး..ငါသိတာ အဲဒီလူေတြတစ္ေယာက္မွအသံုးမက်ဘူး၊ငါတန္ရာတန္ေၾကးသူတို႔ကိုေပးထားတာအဲဒီတန္ရာတန္ေၾကးနဲ႔တန္ေအာင္သူတို႔လုပ္ေပးရမယ္"
ရိေပၚတစ္ေယာက္ေဒါသေတြအရမ္းႀကီးလာတယ္။စကားဆိုလည္းၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းပဲေျပာတယ္။
"ဒါနဲ႔ ဒီေန႔ ဂ်ပန္႐ုံးခြဲက လူတစ္ေယာက္လာမယ္ ၾကားတယ္၊ ဘယ္သူလဲမင္းသိၿပီးၿပီလား"
"ငါကအဲဒါေတြထိအားအားယားယားသိေနရ
မွာလား၊သူလာရင္design teamနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရမွာပဲကို"
"နာမည္ေလးကထူးထူးဆန္းဆန္းေလးကြ
DayToyတဲ့၊ ဂ်ပန္မွာအေတာ္ဆံုး designer
တဲ့"
"မုန္႔ေယာင္... မင္းအလုပ္လုပ္မွာလား စကားမ်ားမွာလား၊ငါမင္းကိုလစာအလကား
ေပးထားတာမဟုတ္ဘူး"
YOU ARE READING
I Wanna Grow Old With You
Romanceလူတစ္ေယာက္ကိုကိုယ့္အသက္ထက္ပိုခ်စ္မိသြားတဲ့အခါကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈကိုမသိေတာ့ပဲသူ႔ကိုပဲကာကြယ္ေပးခ်င္ေတာ့တယ္...... own story Fan Fiction
