❄Ice Dynasty❄ (Completed)

❄~6~❄

ပါးစပ္ကေနလည္းေျပာရင္း အဝတ္တစ္စုံကိုပါ ခပ္သြက္သြက္ေလးထုတ္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ လူစိမ္းက ေက်းဇူးတင္စကား ေျပာၾကားတယ္...။ ေခါင္းလုံေအာင္ေဆာင္းထားတဲ့ သားေမႊးဝတ္႐ုံကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့မွပဲ ထိုသူရဲ႕မ်က္ႏွာက ရွင္းလင္းစြာေပၚထြက္လာေတာ့တယ္...။ ေခ်ာလိုက္တာ...။ တကယ္ဆိုဂ်ံဳးကုတို႔လို သာမန္အရပ္သားေတြထဲမွာ ဒီေလာက္ေခ်ာေမာတဲ့႐ုပ္ရည္မ်ဳိးက ရွားပါးလြန္းတယ္...။ ဂ်ံဳးကုရဲ႕အေမကေတာ့ တခ်ိန္တုန္းက နန္းတြင္းသူျဖစ္ခဲ့တာေၾကာင့္ ဂ်ံဳးကုရဲ႕႐ုပ္ရည္မွာလည္း တျခားသူေတြနဲ႔မတူဘဲ တမူထူးျခားကာ ေခ်ာေမာေနျခင္းပင္..။ ဒီလူေခ်ာကေရာ နန္းတြင္းကပဲလားဆိုတာ အထင္ေရာက္စရာပင္...။

"နားခိုခြင့္ေပးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္... ကြၽန္ေတာ္သြားရမယ့္ေနရာက ဒီပုံအတိုင္းဆို ဘယ္လိုမွ ဆက္သြားလို႔အဆင္မေျပႏိုင္ေတာ့ဘူး"

"ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး... အဖန္ရည္ပူပူေလး ေသာက္လိုက္ပါဦး... လက္ဖက္ေျခာက္ကေတာ့ သိပ္အေကာင္းစားႀကီးမဟုတ္ဘူးေပါ့"

ခြက္ကိုလွမ္းယူတဲ့ သူ႕ရဲ႕လက္ေတြက သြယ္လ်ၿပီးလွပလြန္းတယ္...။ အဖန္ရည္ပူပူကို မႈတ္ၿပီးေသာက္ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕ရွည္လ်ားတဲ့မ်က္ေတာင္ေတြကိုပါ လွမ္းျမင္ေနရတယ္...။ ႏွာတံစင္းစင္းေလးထက္က မွဲ႔နက္ေလးသည္လည္း သူနဲ႔သိပ္လိုက္ဖက္လြန္းသည္ပဲ...။ တစ္ဖက္လူကို မ်က္ႏွာအစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းစီ ေသခ်ာအကဲခတ္ေနမိၿပီးမွ ဂ်ံဳးကုသတိဝင္သြားခဲ့တယ္...။ ဒါက သိပ္ကိုရိုင္းပ်တဲ့အျပဳအမူပဲ...။

"ဒါနဲ႔ အသင္က နန္းတြင္းကမ်ားလား...??"

ဂ်ံဳးကုေမးလိုက္ေတာ့ သူကၿပဳံးရင္းေခါင္းညိတ္ျပတယ္...။

"ဟုတ္ပါတယ္... ကြၽန္ေတာ္က ကုန္သြယ္ေရးကို အဓိကတာဝန္ယူထားရတဲ့သူပါ... နာမည္က ထယ္ေယာင္းလို႔ ေခၚပါတယ္"

"ဟုတ္ကဲ့... ကြၽန္ေတာ္က ဂ်ံဳးကုပါ"

ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕တဲ့ အျပဳအမူနဲ႔အေျပာအဆိုေတြေၾကာင့္ သူက ပညာတတ္တစ္ေယာက္ျဖစ္မယ္ဆိုတာကိုလည္း ဂ်ံဳးကုအကဲခတ္မိျပန္တယ္...။ သာမန္ျပည္သူေတြအတြက္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာ စာသင္ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသာရိွၿပီး တခ်ိဳ႕ေသာအေတြးတိမ္တဲ့မိဘေတြက မိမိတို႔ရဲ႕ကေလးေတြကို စာသင္ေက်ာင္းပို႔ရမွာကို အပိုအလုပ္လို႔ထင္တတ္ၾကတယ္...။ ဂ်ံဳးကုကေတာ့ ငယ္စဥ္ကတည္းက မိခင္ျဖစ္သူရဲ႕သင္ၾကားေပးမႈေၾကာင့္ စာေရးတတ္ဖတ္တတ္ပါတယ္..။