OTDF CHAPTER 2

31 4 1
                                    

“obaa-san!” (grandfather)

Obviously nandito ako ngayon sa ‘mansion’ niya.

 

“apo!! Take a sit. Isay, get my apo a tea.” May isang katulong ang pumunta ng kusina to get my tea, I guess.

“ I have something to tell you.iha. This is very important so listen. I want you to do this as my only granddaughter.” He said with an authorized voice.

“yeah,yeah.” I mentally rolled my eyes. As in, seriously? Wala na bang mas ikakaganda ang araw na ‘toh?

Well, you can’t blame me, kayo kaya sa position ko? Knowing lolo den he’s very persistent. Kung ano man ang ipapagawa nya sakin ngayon wala na akong ibang choice kundi umo-o.

“ano po yun?” sakto naman na dumating ang tea.“thank you”  I said to her.

“oky let’s start..” kakaiba talaga si lolo wala man lang “iha,sana hindi ka magulat..” or “apo,i know na blah blah...”direct to the point agad.

“.....................................do you understand?”

Bigla akong napatayo.

WHAT ?!  OHMY L!

“are you serious?!”

“I’m serious KIMIKO MATSUI.” Is he beri beri serious about this?

“lolo naman!” para na akong bata dito na nagta-tantrums. Every creature have it’s own weakness ika nga and my way of throwing tantrums is his weakness. Weird no? Pero sana gumana ka please !

“ It’s not working, Kimiko.” He said chuckling. Ohmy, nakakatawa pa sya sa sitwasyon na ‘to?

“This is not gonna happen.” I said almost mumbling.

“oh no,iha. It’s gonna happen.” He said while grinning widely.

Waaaaaahhh!!! This is crazy.

------------------------

Kakauwi ko lng galing ng mansion. Di pa rin ako maka-get over sa sinabi ni lolo den.

Para akong lantang gulay na lumalakad papuntang hagdanan. Tumingala ako, ang taas naman ng hagdan na ‘toh! Gusto ko nang magdive sa kama! My feet are getting heavier and heavier every step I make..ugh! i’m so pagod na!.

Nang makarating na ako sa room ko agad agad akong nagdive sa kama ko.. hmm.. ang lambot lambot talaga.! Nakakagigil.

I’m about to close my eyes when .....

 

BANG!

“onee-san!!” not now please.. :3

Maya-maya lang my biglang sumampa sa likod ko.

“onee-san!onee-san!”

That’s Zero Matsui my little brother. He’s 6 years old. He’s name was from  Zero Kiryu of an anime movie-Vampire Knight. Kami mismo ni big bro ang pumili ng pangalan para sa kanya. That time kasi naunang irelease ang first season ng Vampire Knight. (nood kayo niyan. Gondoo.)

BANG!

Speaking of big bro..

 

Esh!

“akachan!” (baby) biglang nadagdagan ang bigat na pinapasan ko.

“Ahh! Onii-san, your hurting me!” daing naman ng bubwit na nakapatong rin sa likuran ko.

Sichi Matsui naman ang name ng big bro ko. He’s already 23 yrs. Old. He’s helping dad in the company. Pareho kaming mahilig sa mga anime. I have my collections of mangas( Japanese comic books) si big bro naman mga anime movies or cds. Natural lang nmn na mahumaling kmi sa mga ganyang bagay. We came from  the Japanese family.

“Oy.oy! Akachan! Zero! Let’s play.” He said cheerfully while jumping on my bed.

“yeah,yeah! Onee-san let’s play!” sichi the second,seconded while jumping with big bro. My poor queen sized  bed became an instant trampoline.

I know, this is really my day -_-

Everyone I’m inviting you to come to my burial party tomorrow.

-------------------------------

Short update !

Comment and vote na rin,. hihi

BEAR WITH MY GRAMMARS :) TENKYU

ON THE DANCE FLOORWhere stories live. Discover now